مروری بر شاخص‌های اندازه‌گیری امنیت غذایی در کشور و نقش گم‌شده خاک

امنیت غذایی یک مفهوم چند زمینه‌ای با هدف ارزیابی دسترسی افراد به غذای کافی، سالم و مغذی است. دست‌یابی به امنیت غذایی پایدار مستلزم توجه هم‌زمان به طیف وسیعی از عوامل محیطی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی و برهم‌کنش‌های محتمل این عوامل است. بی‌شک، اطلاع درست از وضعیت حال حاضر امنیت غذایی در سطوح منطقه‌ای، ملی و یا جهانی پیش‌شرط انجام برنامه‌ریزی‌های هدفمند آتی است. نظر به فراگیر بودن مفهوم امنیت غذایی، تاکنون شاخص‌های متفاوتی توسط برخی سازمان‌های بین‌المللی برای اندازه‌گیری ناامنی غذایی ارائه شده است که هر کدام نوع نگاه متفاوتی به این مقوله دارند. با این وجود، به نظر می‌رسد وجه اشتراک اغلب این شاخص‌ها، کم‌توجهی و حتی نادیده انگاشتن نقش منابع طبیعی تولید، به‌ویژه خاک است. در نتیجه، کاربرد چنین شاخص‌هایی، به‌ویژه در مناطق درگیر با محدودیت‌های محیطی و معضل تنزل کیفی اراضی، می‌تواند به نتایج غیر دقیق و گمراه‌کننده‌ای منجر شود. از این رو، نوشتار حاضر در صدد است تا با مرور رایج‌ترین شاخص‌های سنجش امنیت غذایی در ایران و تشریح کلی معیارهای مورد استفاده آن‌ها، سطح توجه این شاخص‌ها به منابع محیطی تولیدات غذایی را بررسی کند. علاوه بر این، به‌منظور توجیه لزوم توجه به نقش کلیدی خاک در دست‌یابی به امنیت غذایی، به‌ویژه در کشور ایران، این نوشتار سعی بر تبیین دقیق روند اثرپذیری هر یک از ابعاد مختلف امنیت غذایی از جنبه‌های گوناگون تخریب خاک دارد.

review of food security indices in iran and the forgotten role of soil

food security is a multidisciplinary concept aimed at assessing the individuals’ access to sufficient, safe, and nutritious food. achieving sustainable food security requires simultaneous consideration of a vast range of environmental, economic, social, and political aspects and their possible interactions. accurate assessment of the present situation of food security at regional, national, and global levels is the prerequisite to the adoption of targeted strategies in future. given the pervasiveness of food security, multiple indices have been developed by certain international organizations to measure the degree of food insecurity. yet, what these seem to share is their neglect or even total ignorance of the role(s) natural resources, especially soil, play in food production. application of such indices should consequently lead to inaccurate and misleading results, especially in areas confronted with environmental constraints and land degradation problems. accordingly, the present paper aims to review and identify the indicators used in every index in an attempt to evaluate the extent to which the food security indices most commonly used in iran address food production. furthermore, the study pursues to determine accurately the impact of each single aspect of soil degradation on food security dimensions and, thereby, stress the necessity for paying heed to the key role soil plays in achieving food security, especially in iran.