تحلیل ظرفیت‌سنجی توسعه منطقه‌ای با رویکرد آمایش سرزمین (مورد مطالعه: استان کرمانشاه)

رویکرد آمایش سرزمین را می توان «ادراک عینی و فضایی زبان سرزمینی» نامید. این رویکرد با به بکارگیری رویکرد یکپارچگی قلمرویی، سازمانی، سیاستی و فرابخشی، سعی در فراهم سازی دقت در ترکیب و تجزیه مولفه های سازمان فضایی دارد. هدف از نوشتار حاضر تحلیل همسویی و هم راستایی وضعیت توسعه منطقه ای مبتنی بر شاخص ها با مولفه ها و اصول آمایش سرزمین است. در این راستا، نوشتار پیش رو با هدف تحلیل و تببین وضعیت شهرستان های استان کرمانشاه از منظر شاخص های فرابخشی آمایش و توسعه منطقه ای است. این پژوهش از لحاظ هدف گذاری، کاربردی و براساس روش شناسی، توصیفی- تحلیلی است. شیوه گردآوری داده ها، مبتنی بر بهره گیری از اسناد کتابخانه ای و مطالعات آمایش استان کرمانشاه در قالب 32 شاخص منتخب است. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از تکنیک تصمیم گیری چندمعیاره جدید کوکوسو، آنتروپی شانون و از آزمون آماری ضریب همبستگی پیرسون در نرم افزارهای excel، arc gis و spss استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که شهرستان کرمانشاه با کسب بیشترین امتیاز کوکوسو 17.89 در جایگاه اول و شهرستان های اسلام آباد غرب و هرسین به ترتیب با کسب امتیاز 17.87 و 17.34 در رتبه های دوم و سوم قرار گرفته اند. در مقابل شهرستان ثلاث‌باباجانی با کسب کمترین امتیاز 11.59 رتبه آخر را به خود اختصاص داده است. همچنین یافته های دیگر پژوهش حاکی از این مهم است که فضای توسعه غالب بر شهرستان های استان کرمانشاه، سطوح در حال توسعه و محروم از توسعه است.

capacity analysis of regional development with spatial planning approach (case study: kermanshah province)

the approach of spatial planning can be called &objective and spatial perception of territorial language&. this approach, by using the territorial, organizational, political and trans-sectoral integration approach, tries to provide accuracy in combining and analyzing the components of the spatial organization. the purpose of this article is to analyze the alignment of regional development based on indicators with the components and principles of land use. the purpose of the present study is to analyze and explain the state of the townships of kermanshah province from the point of view of regional development indicators. this research is applied in terms of targeting and descriptive-analytical based on methodology. the data has been collected from library documents and research studies of kermanshah province in the form of 32 selected indicators. to analyze the obtained information, the new multi-criteria decision-making technique of cocoso, shannon’s entropy and pearson’s correlation coefficient statistical test were used in excel, arcgis and spss software. the results of the research showed that the township of kermanshah with the highest score of 17.89 cocoso ranked first and townships of islamabad gharb and harsin ranked second and third with scores of 17.87 and 17.34, respectively. on the other hand, salas babajani has the lowest score of 59.11. other findings of the research indicate that the dominant development spaces in the townships of kermanshah province are the developing and deprived levels.