ارزیابی و تحلیل تطبیقی ساختار کالبدی اقامتگاه‌های بوم‌گردی (موردمطالعه: اقامتگاه‌های بوم‌گردی تلارخانه بردبار و دیلمای گشت؛ استان گیلان)

اقامتگاه‌های بوم‌گردی با دارا بودن اصول و ضوابط متعدد و سازگاری با شرایط محیط مناطق بکر طبیعی و مناطق روستایی، از عناصر مهم خدمات گردشگری و به‌ویژه، بوم‌گردی محسوب می‌شوند. یکی از مهم‌ترین ضوابط و اصول این اقامتگاه‌ها، اصول معماری آن‌ها است. استان گیلان جاذبه‌های بوم‌گردی متعددی دارد و مکان مناسبی برای احداث این نوع از اقامتگاه‌ها است. با توجه روند رو به رشد ورود گردشگران به منطقه، توجه به معماری اقامتگاه‌های بوم‌گردی در جهت رونق بوم‌گردی، ضرورتی اجتناب‌ناپذیر است. هدف این پژوهش بررسی تطبیقی معماری اقامتگاه‌های بوم‌گردی تلارخانه بردبار و دیلمای گشت در استان گیلان به ویژه با تاکید بر ساختار کالبدی این اقامتگاه‌ها و ویژگی‌های مرتبط با آن‌ها است. داده‌های لازم بر اساس شاخص‌های معماری که دربرگیرنده شاخص‌های ساختار کالبدی و فیزیکی اقامتگاه، شاخص‌های آمایشی، زیبایی‌شناسی و محیطی است، از طریق مطالعات نظری و میدانی گردآوری‌شده و از طریق روش تحلیل محتوای کیفی استقرایی، به شیوه کیفی تجزیه‌وتحلیل شده است. نتایج نشان داد که اقامتگاه تلارخانه از نظر ساختار معماری در سطح بالاتر و استاندارد بهتری قرار دارد و معماری آن نسبت به معماری روستا بسیار متفاوت است و این میزان تفاوت و درجه معماری در اقامتگاه دیلمای گشت کمتر است. اگرچه مدیریت خانوادگی و تلاش در جهت اعمال برخی از هنرها و فرهنگ بومی در هر دو اقامتگاه دیده می‌شود، اما میزان تشابه معماری اقامتگاه دیلمای گشت با روستا بیشتر است. درعین‌حال، کمبود سرمایه و هزینه بالای معماری سنتی و انگیزه و علاقه مردم به توسعه اقامتگاه برای هر دو اقامتگاه صدق می‌کند، اما نتیجه نهایی پژوهش برای اقامتگاه دیلمای گشت، بهبود و برای اقامتگاه تلارخانه، ارتقا است.

An evaluation and comparative analysis of physical structures in ecotourism resorts (Case study: Telarkhaneh Bordbar and Deylmay Gasht; Guilan province)

Those ecotourism resorts that are principally built and are compatible to virgin rural environments are considered as the important elements of tourism services especially ecotourism. One of the most important principles of such resorts is their architectural criteria. There are many ecotourism attractions in Guilan province which is a suitable place for establishing ecotourism resorts. The growing number of tourists in the study area necessitates enough attention to the architecture of such resorts. The aim of present study is to do an architectural comparative evaluation of two ecotourism resorts namely Telarkhaneh Bordbar and Deylmay Gasht with special attention to their physical structure and related attributes. Required data was collected based on architectural parameters including physical structure, planning, atheistic and environmental indices through theoretical study and field observations. A qualitative method through deductive analysis was applied to assess the data. The results indicated that in compare to Deylmay Gasht, Telarkhaneh Bordbar resort is standing on a higher level of architectural structure and its construction is more different from native buildings. There exist family management and presentation of local culture and native arts in both resorts, but the architectural similarity with local buildings is more observable in Deylmay Gasht resort. Meanwhile, the lack of capital and high cost of traditional architecture apply to both resorts. Also, local people are interested in development and promotion of both resorts. The final result of the present study recommends betterment for Deylemay Gasht resort and improvement for Telarkhaneh Bordbar resort.