ارزیابی شاخص های موثر در برنامه‌ریزی پارک‌های منطقه‌ای در شهر تبریز

توجه به شاخص‌های کیفی شکل‌دهی پارک ها می تواند به پایداری اجتماعی و همبستگی‌های شهرها منجر شود. از این رودر پژوهش موردنظر بر آن است تا با ارزیابی عوامل موثر بر کیفیت پارک‌های منطقه‌ای تبریز راهکاری مناسب و کاربردی را در اختیار مدیران و طراحان فضاهای سبز قرار دهد. داده ها با استفاده از پرسشنامه‌ جمع آوری شده  و درمجموع 300 نفر به پرسشنامه ها پاسخ داده اندروشهای مختلفی از جمله آنالیز توصیفی، همبستگی پیرسون، و رگرسیون گام به گام برای تحلیل داده ها استفاده شد و با انجام تحلیل عاملی یازده زیر مولفه (دسترسی، مبلمان، امکانات و خدمات، امنیت، گروه‌های اجتماعی، فعالیت‌های اجتماعی مختلف، دیدار گاه بودن، محیط‌زیست، کیفیت مدیریت، کیفیت نگه‌داری، کیفیت طراحی ) با بار عاملی بالای 0.7 از مولفه‌های اصلی تحقیق (دسترسی و ارتباطات، جامعه‌پذیری، آسایش و منظر، کاربر و فعالیت) استخراج شد. نتایج آنالیز نشان داد که دسترسی ، جامعه‌پذیری، کاربر و فعالیت‌ها و آسایش و منظر به ترتیب بیشترین تا کمترین کیفیت را به خود اختصاص دادند. در زیر مولفه‌ها نیز محیط‌زیست مهمترین عامل در کیفیت پارکها بوده و گروه‌های اجتماعی، دسترسی به پارک، امنیت، دیدارگاه بودن، انواع فعالیت‌های اجتماعی، مبلمان و امکانات به ترتیب در رتبه های بعدی اهمیت قرار داشتند. نتایج آزمون پیرسون نیز نشان داد که بین مولفه‌های مستقل (دسترسی و ارتباطات، جامعه‌پذیری، آسایش و منظر، کاربر و فعالیت) پژوهش با متغیر وابسته (کیفیت پارک منطقه ای) رابطه‌ای مستقیم و معنادار وجود دارد همچنین این مولفه‌ها مجموعاً قادر به تبیین و تعریف 54.6 ٪ از کیفیت پارکهای منطقه ای (متغیر وابسته) هستند.