کاربرد مدل های کمی درتحلیل تحولات توسعه کالبد شهری (نمونه موردی : شهر ساری)

انسان ازآغازخلقت همواره به دنبال سرپناه بوده که به تدریج با ایجاد تمدن بشری مساله ایجاد شهر به وقوع پیوسته است. افزایش ارتباطات اجتماعی بین انسان ها و ویژگی های جوامع شهری امروزه سبب پیدایش الگو های متفاوت شهر ها و همچنین توسعه آن گردیده است. با توجه به این که شهر پدیده ای چندبعدی و پویاست، پیش بینی و برنامه ریزی دقیق و کامل برای تمام عناصر آن به طور مطلق وجود ندارد. الگوی رشد و توسعه کالبدی به عنوان الگوی فضایی فعالیت های انسان در برهه زمانی خاصی تعریف می شود و به دو دسته اصلی گسترش افقی یا پراکندگی شهری و الگوی شهر فشرده تقسیم می گردد که بررسی این الگو در راستای دستیابی به توسعه پایدار شهری ضروری خواهد بود. در مطالعه پیش رو شهر ساری که یکی از شهر های استان مازندران و همچنین مرکز آن محسوب می گردد با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی برای شش دهه بین سال های 1335 تا 1395 مورد بررسی قرار گرفته است. بیشترین تراکم جمعیتی مربوط به دهه اول مطالعه یعنی سال 1335 با 238،8 نفر در هکتار و کمترین دهه از لحاظ ساختار تراکم جمعیتی مربوط به سال 1355 با 70،8 نفر در هکتار می باشد. هدف این مطالعه شناخت و اندازه گیری الگوی رشد کالبدی شهر ساری در ادوار مختلف می باشد که برای دستیابی به آن از روش های درجه توزیع متعادل، درجه تجمع، تراکم و اندازه متروپل استفاده شده است. با بررسی های صورت گرفته نتایجی به دست آمده که نشان می دهد این شهر از نگاه توسعه و گسترش فضایی در گذشته از رشد آرام و فشردگی نسبی برخوردار بوده که با شروع زودهنگام شهرنشینی و مهاجرت بی رویه از روستا به شهر، توسعه و رشد مکانی آن بسیار سریع صورت می پذیرد، چنانکه می توان الگوی رشد پراکنده یا گسترش افقی بی رویه را برای این شهر متصور شد که پیامد های نامطلوبی را نیز به همراه خواهد داشت.

The use of quantitative models to identify changes in the urban structure development process (Case study: Sari town)

Human has always sought shelter starts with the creation of human civilization is gradually making the city occurred. Increase social interaction between humans and characteristics of urban communities today due to the creation of different patterns and it also has been developed. According to the city's multifaceted phenomenon and dynamic, forecasting, planning and perfect for all of it absolutely does not exist. The pattern of growth and physical development as spatial pattern of human activities at a time when certain defined into two main categories: horizontal expansion of urban sprawl and model compact city is divided to review this template to achieve sustainable urban development will be essential. In the study ahead of Sari in Mazandaran province and one of the city's center is also using the a descriptive – analytical Analytical for six decades between the years 1335 to 1395 were examined. The highest population density in the first decade of 1335 with 238.8 persons per hectare and the lowest decade in terms of population density of 70.8 persons per hectare is about 1355. The purpose of this study was to identify and measure physical growth pattern of Sari in different periods that to achieve a balanced distribution of degree, degree of aggregation, density and size of Metropole has been used. By surveys that show results The city is looking at expanding the space of slow growth and the relative density With early onset of urbanization and uncontrolled migration from rural to urban areas, where development occurs very rapidly, It may be scattered or spread of irregular horizontal growth pattern for the city imagine the consequences would be the undesirable as well.