مقایسه‌ی روان‌رنجوری/ روان‌پریشی، درون‌گرایی/ برون‌گرایی و سبک‌های مقابله‌یی در دانش‌آموزان خانواده‌های با نگرش دینی و غیردینی

سابقه و هدف: خانواده نخستین نهاد اجتماعی است که نقش مهمی در تحول روان‌شناختی فرزندان دارد. ازاین‌رو، این پژوهش با هدف مقایسه‌ی روان‌رنجوری/ روان‌پریشی، درون‌گرایی/ برون‌گرایی و سبک‌های مقابله‌یی، در دانش‌آموزانی که خانواده‌های آنان نگرش دینی و یا غیردینی دارند، صورت گرفته است.روش کار: این پژوهش از نوع علّی مقایسه‌یی است. جامعه‌ی آماری شامل همه‌ی دانش‌آموزان دوره‌ی راهنمایی شهر کرمانشاه در سال 1395 است که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و با روش نمونه‌گیری خوشه‌یی چندمرحله‌یی، 380 نفر از آنان انتخاب شدند؛ و پرسش‌نامه‌های گرایش دینی (roq)، شخصیت فُرم نوجوانان (epqaf) و سبک مقابله (ciss) را تکمیل کردند. داده‌های به‌دست آمده با روش‌های آمار توصیفی، تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شده است. در این پژوهش همه‌ی موارد اخلاقی رعایت شده است. همچنین نویسندگان مقاله هیچ‌گونه تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند.یافته‌ها: ضریب همبستگی و تحلیل واریانس یک طرفه نشان داده که ابعاد شخصیتی روان‌رنجوری و روان‌پریشی با سبک مقابله‌یی مسئله‌مدارانه، رابطه‌ی منفی و با سبک‌های هیجان‌مداری و اجتنابی، رابطه‌ی مثبت دارد (001/0>p). علاوه‌براین، برون‌گرایی نیز با سبک مقابله‌ی مسئله‌مدارانه، رابطه‌ی مثبت و با هیجان‌مداری و اجتناب، رابطه‌ی منفی دارد (001/0>p). همچنین، نتایج نشان داده که روان‌رنجوری، روان‌پریشی و برون‌گرایی در افراد غیرمذهبی بالاتر از افراد دین‌باور است و افراد مذهبی بیشتر از دیگران از سبک مقابله‌ی مسئله‌مدار استفاده می‌کنند (001/0>p).نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج این پژوهش، باور دینی در بروز اختلال‌های روانی، نقشی بازدارنده دارد. بنابراین تقویت مبانی اعتقادی و باورهای دینی در جامعه به‌ویژه در دانش‌آموزان، گامی موثر در پیشگیری است.