مقایسه ی سازگاری اجتماعی، خود نظم دهی و باورهای دینیِ زنان معتاد و عادی شهر ارومیه

سابقه و اهداف: اگرچه آمار دقیقی از میزان جمعیت زنان معتاد در کشور ما وجود ندارد؛ براساس برخی پژوهش‌ها، 6/9 درصد معتادان کشور را زنان تشکیل می‌دهند. وزارت بهداشت نیز در آمار خود از وجود یک زن معتاد به ازای هر هشت مرد معتاد، گزارش می‌دهد. هدف پژوهش حاضر، مقایسه‌ی میزان سازگاری اجتماعی، خودنظم دهی و باورهای دینی زنان معتاد و عادی شهر ارومیه است.مواد و روش‌ها: طرح این پژوهش، توصیفی از نوع علّی مقایسه یی است. جامعه ی آماری پژوهش شامل همه ی زنان معتاد مراجعه‌کننده به مرکزهای ترک اعتیاد و همه ی زنان عادی شهر ارومیه در سال 94 95 است که از بین آنان 200 نفر (100 زن معتاد و 100 زن عادی)، بر اساس جدول مورگان و با استفاده از روش نمونه‌گیری غیرتصادفی در دسترس، انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسش نامه‌های سازگاری اجتماعی، خود نظم دهی و باورهای دینی استفاده شده است. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری (20 spss) و روش‌های آمار توصیفی و استنباطی (تحلیل واریانس چندمتغیّری) تحلیل شده است. این پژوهش تمام موارد اخلاقی مرتبط را رعایت نموده است.   یافته‌ها: یافته‌ها نشان می دهد بین میزان سازگاری اجتماعی، خودنظم دهی و باورهای دینی این دو گروه، تفاوت معناداری وجود دارد (0/01>p)؛ بدین‌صورت که سازگاری اجتماعی، خودنظم دهی و باورهای دینی زنان عادی، بیشتر از زنان معتاد است.نتیجه‌گیری: بنابراین، می‏توان نتیجه گرفت که به کارگیری تدابیری ویژه، برای افزایش میزان سازگاری اجتماعی، خودنظم دهی و باورهای دینی زنان معتاد، برای ترک اعتیاد و جلوگیری از بازگشت آنان، امری ضروری به نظر می‌رسد.