نقش بخشایش و معنویت‏‌گرایی در پیش‏‌بینی شادکامی زوجین

سابقه و هدف: شادکامی یکی از مفاهیم روان‏شناسی مثبت‏گرا است که امروزه اهمیت آن در زندگی زوجین و همچنین بهداشت و سلامت روان مطرح شده است. تشکیل و حفظ خانواده و پیشگیری از فروپاشی آن مستلزم برخورداری اعضای خانواده از توانمندی‏ها و مهارت‏هایی است. بر این اساس، مطالعۀ حاضر با هدف تبیین نقش بخشایش و معنویت‏گرایی در شادکامی زوجین انجام شده است.روش کار: روش این پژوهش توصیفی-همبستگی است. جامعۀ آماری پژوهش تمامی زوجین ساکن شهر کرمانشاه بود که در سال 1398 با روش نمونه‏گیری دردسترس تعداد 300 نفر از آنان برای نمونه انتخاب شدند و به پرسش‌نامه‌های پژوهش پاسخ دادند. ابزارهای استفاده‌شده در مطالعه عبارت است از مقیاس شادکامی آکسفورد (هیلز و آرجیل)، مقیاس سنجش بخشش در خانواده (پولارد و همکاران) و مقیاس معنویت (شهیدی و فرج‏نیا). درنهایت، تحلیل داده ها با استفاده از روش‏های آمار توصیفی، ماتریس همبستگی و رگرسیون گام‏به‏گام انجام شد. در این پژوهش همۀ موارد اخلاقی رعایت شده است و مولفان مقاله تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند.یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین بخشایش (0.519=r و 0.05>p) و معنویت‏گرایی (0.688=r و 0.05>p) با شادکامی زوجین رابطۀ معنی‏داری وجود داشت. از سوی دیگر، در بین ابعاد بخشایش؛ زیرمقیاس‏های احساس بهبودی و سبک‏‌بالی، تشخیص/تصدیق و درک واقع‏بینانه پیش‏‌بینی‌کننده‌‏های قوی‏‌تری برای شادکامی زوجین بودند. همچنین، در بین زیرمقیاس‌‏های معنویت به‌‏ترتیب توانایی معنوی و نگرش معنوی قدرت پیش‌‏بینی‌کنندگی قوی‏تری برای شادکامی زوجین داشتند (0.05>p).نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش می‏توان گفت بخشایش و معنویت‏‌گرایی می‏‌توانند در ارتقای شادکامی زوجین نقش موثری داشته باشند و در مراکز مشاوره لازم است به این سازه‏‌ها بیشتر توجه شود.