رابطۀ دین‌داری و تاب‌آوری با بهزیستی روانی در همسران جانبازان

سابقه و هدف: جنگ معمولاً پیامدهای گستردۀ فردی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی دارد که تاثیر بسیاری بر مشکلات جسمی و روانی می‌گذارد. ازاین‌رو، هدف از این پژوهش تعیین رابطۀ دین‌داری و تاب‌آوری با بهزیستی روانی در همسران جانبازان شهر کرج بود.روش کار: روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعۀ آماری 3750 نفر از همسران جانبازان شهر کرج بود که از میان آنان نمونه‌ای به تعداد 249 نفر در سال 1398 با توجه به فرمول کوکران به‌روش دردسترس انتخاب شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسش‌نامۀ دین‌داری سراج‌زاده و همکاران، پرسش‌نامۀ تاب‌آوری کونور و دیویدسون و پرسش‌نامۀ بهزیستی روان‌شناختی ریف بود. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها نیز از آزمون آماری همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به‌روش گام‌به‌گام استفاده شد. در این پژوهش همۀ موارد اخلاقی رعایت شده است و مولفان مقاله هیچ‌گونه تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند.یافته‌ها: یافته‌ها نشان می‌دهد بین مولفه‌های دین‌داری با بهزیستی روانی رابطۀ مثبت و معنی‌داری در مقدار 0/01 وجود داشت. همچنین از بین پنج مولفۀ مربوط به تاب‌آوری، تنها بین سه مولفۀ تاثیرات معنوی، تحمل عاطفۀ منفی و پذیرش مثبت با بهزیستی روانی رابطۀ خطی معنا‌داری وجود داشت و متغیّرهای شایستگی فردی و کنترل، در تبیین بهزیستی روانی همسران جانبازان نقشی نداشتند.نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه متغیّرهای دین‌داری و تاب‌آوری پیش‌بینی‌کننده‌های معناداری برای بهزیستی روانی هستند، می‌توان با ایجاد ظرفیت‌هایی در موقعیت‌های آموزشی، بهزیستی روانی همسران جانبازان را ارتقا بخشید.