نقش پیش‌بینی‌کنندگی متغیرهای جمعیت‌شناختی و هوش‌ شناختی، هیجانی و معنوی در انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دختر

سابقه و هدف: اهمیت معنویت و رشد معنوی در انسان، در چند دهۀ گذشته به‌صورتی روزافزون توجه روان‌شناسان و متخصصان بهداشت روانی را به خود جلب کرده است. همچنین مطالعات نشان داده که عوامل انگیزشی در درگیری شناختی بر فرایند یادگیری تاثیرگذار است. ازاین‌رو هدف پژوهش حاضر بررسی نقش پیش‌بینی‌کنندگی متغیّرهای جمعیت‌شناختی و هوش ‌شناختی، هیجانی و معنوی بر انگیزۀ پیشرفت تحصیلی بود.روش کار: این مطالعۀ توصیفی از نوع علّی-مقایسه‌ای است. جامعۀ آماری پژوهش کلیۀ دانش‌آموزان دختر 12 تا 13 سال شهر تهران در سال 1397 بودند که از میان آنان نمونه‌ای به حجم 280 نفر به‌روش نمونه‌گیری چندمرحله‌ای از مدارس دولتی انتخاب شد. داده‌ها با استفاده از آزمون هوشی وکسلر (ویرایش چهارم)، پرسش‌نامه‌های انگیزۀ پیشرفت هرمنس، هوش‌ معنوی ناصری، هوش ‌هیجانی شوت و پرسش‌نامۀ وضعیت اجتماعی و اقتصادی جمع‌آوری؛ و با استفاده از تحلیل رگرسیون تجزیه و تحلیل شد. در این پژوهش همۀ موارد اخلاقی رعایت شده است و مولفان مقاله هیچ‌گونه تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند.یافته‌ها: نتایج نشان داد که انگیزش پیشرفت با هوش شناختی، هیجانی و معنوی رابطۀ مستقیم و معنی‌داری داشت (با سطح اطمینان 99 درصد (مقدار p کمتر از یک درصد). به عبارتی با افزایش میزان متغیّرهای مستقل (هوش شناختی، هیجانی و معنوی)، سطح انگیزش پیشرفت نیز افزایش یافت.نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج به‌دست‌آمده، هوش ‌شناختی، هیجانی و معنوی تاثیر معناداری بر میزان انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دارد و با افزایش هریک از این متغیّرها، سطح انگیزۀ پیشرفت در دانش‌آموزان بالا می‌رود.