پیش‌بینی رشد پس از آسیب بر اساس تعلق مادی و ابعاد آن در بیماران متاهل مبتلا به سرطان خون

سابقه و هدف: در سال‌های اخیر در پژوهش‌های مختلف، توجه بسیاری به مقولۀ رشد پس از آسیب در ارتباط با عوامل استرس‌زای مختلف ازجمله بیماری‌های جسمی شده است. هدف از مطالعۀ حاضر پیش‌بینی رشد پس از آسیب بر اساس تعلق مادی و ابعاد آن در افراد متاهل مبتلا به سرطان خون در شهر شیراز بود. روش کار: روش این پژوهش توصیفیمقطعی و از نوع همبستگی است. جامعۀ آماری شامل بیماران مبتلا به سرطان خون بود که برای درمان به بیمارستان نمازی یا درمانگاه مطهری شیراز در طول دوره‌ای از سال‌های 971396 مراجعه نمودند. از بین این بیماران با استفاده از روش نمونه‌گیری دردسترس 124 نفر انتخاب شدند. ابزارهای سنجش شامل پرسش‌نامه‌های رشد پس از آسیب و تعلق مادی بود. برای تحلیل داده‌ها نیز از آزمون‌های همبستگی پیرسون و رگرسیون ساده و چندگانه (گام‌به‌گام) استفاده شد. در این پژوهش همۀ موارد اخلاقی رعایت شده است و مولفان مقاله هیچ‌گونه تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند.یافته‌ها: نتایج نشان داد که تعلق مادی می‌تواند رشد پس از آسیب را به‌صورت منفی پیش‌بینی کند (p<0/05 ). علاوه‌براین، در بین مولفه‌های پرسش‌نامۀ تعلق، مولفۀ «تعلق به وضع موجود» نسبت به دیگر مولفه‌ها پیش‌بینی نیرومندتری از میزان رشد پس از آسیب به عمل آورد.نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش، آموزش‌ها و مداخله‌هایی که بتواند بیماران مبتلا به سرطان خون را از «تعلقات مادی» به‌ویژه «تعلق به وضع موجود» دور کند، می‌تواند رشد پس از آسیب را تسهیل نمایند.