تغییر نگرش در زندگی به مثابۀ پیشگیری و درمان اندوه؛ بررسی دیدگاه کندی، رازی و ابن حزم

سابقه و هدف: برخی از فیلسوفان مسلمان تلاش نموده‌اند با تمرکز بر مبانی عقلی راهکارهایی برای پیشگیری و درمان بنیادین اندوه یا حزن دنیوی معرفی نمایند. این مهم در اندیشۀ کندی که نخستین فیلسوف مسلمان است به چشم می‌خورد. فیلسوفان دیگر نظیر رازی و ابن حزم نیز تلاش کرده‌اند به‌صورت ژرف‌تری به این مسئلۀ مهم بپردازند. به همین دلیل، هدف مولف در این مقاله پرداختن به راهکارهای کندی، رازی و ابن حزم برای کنترل اندوه دنیوی بود. روش کار: این پژوهش از نوع کتابخانه‌ای است که با روش توصیفیتحلیلی سامان یافت و تلاش شد تا با تمرکز بر آثار کندی، رازی و ابن حزم به پیشگیری و درمان بنیادین اندوه پرداخته شود. مولف مقاله هیچ‌گونه تضاد منافعی گزارش نکرده است.یافته‌ها: یافته‌های پژوهش از وجود راه حل منطقی و البته تطبیق‌پذیر بر متون دینی در آثار کندی، رازی و ابن حزم حکایت داشت. بر این اساس، هر یک از کندی، رازی و ابن حزم عامل اصلی اندوه را اشتباه انسان‌ها در جهان‌بینی می‌دانند. به عبارتی دیگر، درگیر شدن انسان‌ها در مادیات موجب می‌شود نفس به این ویژگی متصف شود؛ در این هنگام باید نگرش به زندگی واکاوی شود.نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش، اگر انسان بتواند از زندگی مادی خود نگرش منطقی اتخاذ نماید و در رفتار به‌درستی گام بردارد می‌تواند اندوه دنیوی را کنترل؛ و سرور را جایگزین آن کند.