مقایسۀ اثربخشی سه روش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، درمان هیجان‌مدار و درمان تلفیقی بر بهزیستی معنوی خانواده‌های مراجعه‌کننده به مراکز مشاورۀ شهرستان ساری: مطالعۀ آزمایشی

سابقه و هدف: یافتن روش‌های درمانی موثر بر ارتقای معنویت افراد به‌ویژه همسران، در سازگاری و افزایش روابط صمیمانۀ آنان و جلوگیری از طلاق و مسائل خانواده بسیار سودمند و منطقی است. هدف این پژوهش مقایسۀ اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (act)، درمان هیجان‌مدار (eft) و درمان تلفیقی بر معنویت خانواده‌های متقاضی طلاق مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره شهرستان ساری بود. روش کار: پژوهش حاضر تجربی از نوع کارآزمایی بالینی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری پژوهش خانواده‌های مراجعه‌کننده به مراکز مشاورۀ شهرستان ساری بودند. شرایط ورود به مطالعه نداشتن اعتیاد همسران و هوش‌بهر بالا‌تر از 85 بود. ابتدا افراد به پرسش‌نامۀ ﻣﻌﻨﻮﯾﺖ ﻓﺮاﮔﯿﺮ پاسخ دادند و از میان آنان 56 زوج که نمره‌شان پایین‌تر از متوسط بود به روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب؛ و به‌طور تصادفی در چهار گروه قرار گرفتند. سپس گروه آزمایشی یک، 10 جلسۀ درمانی act؛ گروه دو، 10 جلسۀ درمانی eft و گروه سه، 16 جلسۀ آموزش تلفیقی دریافت کردند و به گروه گواه هیچ آموزشی داده نشد. در پایان، همسران با ﻣﻘﯿﺎس ﻣﻌﻨﻮﯾﺖ ﻓﺮاﮔﯿﺮ آزمون مجدد شدند و آزمون پیگیری بعد از گذشت یک ماه اجرا شد. داده‌ها به دلیل طبیعی بودن با آزمون تحلیل کوواریانس و کرویت ماچلی تحلیل شد. در این پژوهش همۀ موارد اخلاقی رعایت شده است و نویسندگان مقاله هیچ‌گونه تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند.یافته‌ها: تحلیل‌های آماری نشان داد که سه روش درمان act، eft و تلفیق این دو روش درمانی موجب افزایش معنی‌دار بهزیستی معنوی همسران متقاضی طلاق در مقایسه با گروه گواه شد، اما تفاوت معناداری بین سه روش درمان مشاهده نشد. ماندگاری اثر درمان هر سه روش نیز در پیگیری یک ماهه نشان داده شد.نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهد که معنویت تغییرپذیر است و با آموزش و درمان بهزیستی معنوی افزایش می‌یابد. از سوی دیگر، یافته‌ها گویای اصالت act و eft در افزایش بهزیستی معنوی همسران متقاضی طلاق و کاهش میزان طلاق بود. بنابراین، می‌توان هر سه روش مذکور را برای ارتقای بهزیستی معنوی به کار برد.