تعیین رابطه‌ی توکل برخدا و سلامت روان، در دانشجویان پزشکی دانشگاه شهید بهشتی تهران

سابقه و اهداف: توجه به آموزه‌های دینی، نشان می‌دهد که توکل به خدا، بهترین عامل در تامین سلامت روانی فرد محسوب می‌شود؛ و پژوهش انجام شده در این زمینه نیز، موید این واقعیت است. دانشجویان از قشرهای مهم جامعه هستند که امروزه در معرض انواع مشکل‌های روانی قرار دارند. هدف از انجام این پژوهش، تعیین رابطه‌ی توکل برخدا و سلامت روان، در دانشجویان پزشکی دانشگاه شهید بهشتی تهران بوده است.مواد و روش‌ها: این پژوهش از نوع مطالعه‌های توصیفی(روش میدانی) است. جامعه‌ی مورد مطالعه نیز، همه‌ی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی است. روش نمونه‌گیری در این پژوهش، از نوع نمونه‌گیری در دسترس بوده، به این صورت که پس از مراجعه به دانشکده‌ی پزشکی،400 نفر از دانشجویان دانشکده‌ی پزشکی به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش، پرسش‌نامه‌ی راهیابی در حوادث و رخدادهای زندگی و پرسش‌نامه‌ی سلامت روان(scl – 90) بوده است. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری spss و روش‌های آماری توصیفی(میانگین و انحراف استاندارد) و روش آماری استنباطی(همبستگی پیرسون) مورد تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که بین توکل به خدا و سلامت روان، رابطه‌ی معناداری در سطح(0.05>p) وجود دارد.  همبستگی دیده شده بین پرسش‌نامه‌ی توکل به خدا و سلامت روان در زیرمقیاس‌های افسردگی، اضطراب، شکایت‌های جسمانی، حساسیت فردی و پرخاشگری به ترتیب(0.21-، 0.22-، 0.31-، 0.26- و 0.16-) بوده، که به لحاظ آماری معنی‌دار است و نیاز به تبیین دارد. همچنین در مقیاس‌های فرعی پرسش‌نامه‌ی توکل به خدا(تفویض، دیگران، خود) با سلامت روان نیز همبستگی به دست آمد(0.28-، 0.27- و 0.30-).نتیجه‌گیری: نتیجه‌های این پژوهش نشان داد که همبستگی قوی بین توکل به خدا و سلامت روان وجود دارد؛ و توکل به خدا که یک عامل تقویت‌کننده‌ی روانی است، از موثرترین ساز و کارهای مقابله‌یی مذهبی معنوی است که از آن می‌توان برای ارتقای سلامت روان افراد جامعه و بهزیستی روان‌شناختی آنان بهره جست.