تاثیر بهزیستی معنوی بر آشفتگی‌های روان‌شناختی بیماران دارای آسیب نخاعی: نقش میانجی‌گری احساس تنهایی و ناامیدی

سابقه و هدف: بهزیستی معنوی یکی از مفاهیم بنیادین در بیماری های مزمن است که رویکردی مهم در ارتقای سلامت عمومی افراد در نظر گرفته می شود. با توجه به اهمیت بهزیستی معنوی هدف مطالعه‌ی حاضر مدل ساختاری تاثیر بهزیستی معنوی بر آشفتگی های روان شناختی با تاکید بر نقش میانجی‌گر احساس تنهایی و ناامیدی است. روش کار: این پژوهش مطالعه‌یی توصیفی از نوع همبستگی است. نمونه‌ی مطالعه شامل 144 بیمار دارای آسیب نخاعی شهر اصفهان است که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از مقیاس بهزیستی معنوی (swbs)، مقیاس احساس تنهایی، مقیاس ناامیدی بک و پرسش‌نامه‌ی افسردگی؛ اضطراب و استرس (21dass) جمع آوری شد. برای تحلیل داده های مطالعه نیز از روش آماریِ مدل معادلات ساختاری (sem) استفاده شد. در این پژوهش همه‌ی مسائل اخلاقی رعایت شده است و نویسندگان مقاله هیچ‌گونه تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند.یافته ها: نتایج نشان داد که بهزیستی معنوی، احساس تنهایی و ناامیدی با آشفتگی‌های روان شناختی رابطه‌ی معنی داری داشت. همچنین آزمون میانجی‌گری با روش بوت استراپ نشان‌دهنده‌ی معنی داری نقش میانجی‌گر احساس تنهایی و ناامیدی در رابطه‌ی بهزیستی معنوی و آشفتگی های روان‌شناختی بود.نتیجه‌گیری: یافته‌های به‌دست‌آمده می تواند در موقعیت های بالینی برای درمان آشفتگی های روان شناختی بیماران دارای آسیب نخاعی مفید باشد.