اثربخشی روان‌درمانی معنوی-مذهبی بر افزایش کیفیت زندگی، اضطراب و افسردگی سالمندان

سابقه و هدف: دوره‌ی سالمندی با چالش‌ها و تنش‌های متنوع و متعددی همراه است که می‌تواند کیفیت زندگی مرتبط با سلامت سالمندان را تحت تاثیر قرار دهد. هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی روان‌درمانی معنوی-مذهبی بر افزایش کیفیت زندگی، کاهش اضطراب و افسردگی سالمندان است.روش کار: پژوهش حاضر ازنوع کارآزمایی بالینی با گروه دریافت‌کننده‌ی مداخله‌ی مبتنی بر روان‌درمانی معنوی مذهبی (آزمایش) و گروه بدون درمان (کنترل) است. در این پژوهش از طرح شبه‌آزمایشی پیش‌آزمون پس‌آزمون با گمارش تصادفی استفاده شده است. بدین صورت که 40 سالمند (29 مرد و 11 زن) به‌صورت تصادفی انتخاب شدند و در گروه‌های آزمایش (20 نفر) و کنترل (20 نفر) قرار گرفتند. شرکت‌کنندگان در گروه آزمایش 12 جلسه (هر جلسه 90 دقیقه) روان‌درمانی معنوی و مذهبی دریافت کردند. ابزار گردآوری داده‌ها در این پژوهش عبارت است از: پرسش‌نامه‌های کیفیت زندگی و اضطراب و نیز پرسش‌نامه‌ی افسردگی بک. داده‌های به‌دست‌آمده با استفاده از روش‌های آمار توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس) تحلیل شد. در این پژوهش همه‌ی موارد اخلاقی رعایت شده است. علاوه‌براین، نویسندگان مقاله هیچ‌گونه تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند.یافته‌ها: نتایج این پژوهش نشان داد که روان‌درمانی معنوی مذهبی بر افزایش کیفیت زندگی و کاهش اضطراب و افسردگی سالمندان تاثیر معناداری داشت. میزان تاثیر گروه آزمایش (معنادار بودن عملی) بر متغیّر کیفیت زندگی در مولفه های فیزیکی و روانی به‌ترتیب 0/25 و 0/81 بود. همچنین 60 درصد تغییرات در متغیّر افسردگی و 54 درصد در نمره‌های اضطراب مربوط به مداخله‌ی معنوی مذهبی بود.نتیجه‌گیری: سالمندان با بحران‌های روحی و جسمی بسیاری روبه‌رو هستند که به کاهش کیفیت زندگی و افزایش علائم روان‌شناختی در آنان منجر می‌شود. در این مرحله از زندگی راهبردهای معنوی و مذهبی می‌تواند موجب افزایش بهداشت روان آنان شود.