اثربخشی درمان گروهی ترکیبی دعا و روان‌شناسی مثبت‌گرا بر معناجویی و اضطراب مرگ در سالمندان زن معلول جسمی حرکتی

سابقه و هدف: سالمندی و معلولیت از پدیده هایی است که در تمام جوامع بشری بروز می کند و این در حالی است که بیش از نیمی از جمعیت سالمندان دنیا را زنان تشکیل می دهند که بیشتر در کشورهای در حال توسعه زندگی می کنند. یکی از شایع ترین عوارض روانی در دوران سالمندی اضطراب مرگ است. برخی از مطالعات نشان داده است که معنویت نقش موثری در کاهش اضطراب‌های دوره‌ی سالمندی دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان گروهی ترکیبی دعا و روان‌شناسی مثبت‌گرا بر معناجویی و اضطراب مرگ در سالمندان زن معلول جسمی حرکتی مقیم مراکز سالمندان شهرستان تفرش انجام شده است.روش کار: این پژوهش مطالعه‌یی نیمه‌آزمایشی ازنوع طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون با دو گروه آزمایش و کنترل است. نمونه‌ی پژوهش شامل 30 سالمند زن معلول جسمی حرکتی مقیم در مراکز سالمندان شهرستان تفرش در سال 1395 است که به ‌روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسش‌نامه‌های مفهوم زندگی و اضطراب مرگ بود که قبل و بعد از انجام مداخله به گروه‌ها داده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس یک راهه تجزیه و تحلیل شد. در این پژوهش همه‌ی موارد اخلاقی رعایت شده است. علاوه‌براین، نویسندگان مقاله هیچ‌گونه تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند.یافته‌ها: بر اساس یافته‌ها، بین میانگین نمره‌ی کلی معناجویی و اضطراب مرگ سالمندان زن معلول جسمی حرکتی قبل و بعد از اجرای مداخله تفاوت معنی‌داری مشاهده شده است (p<0.001) .نتیجه‌گیری: نتایج نشان داده است که درمان گروهی ترکیبی دعا و روان‌شناسی مثبت می‌تواند در افزایش معناجویی و کاهش اضطراب مرگ سالمندان مقیم مراکز سالمندان مفید باشد. ازاین‌رو، اجرای این درمان به متخصصان سلامت و بهداشت روانی سالمندی توصیه می‌شود.