پژوهشی بر تاثیر متقابل سفالگری ایراندر عصر اشکانی و چین در دوره سلسله هان

سابقه روابط ایران و چین به حدود 2500 سال پیش می‌رسد و آن را مستندات تاریخی از دوران اشکانی ثابت می‌کند. جاده تجاری ابریشم که بخش قابل توجهی از آن در تصرف دولت پارس بود، زمینه ارتباطات ایران و چین را فراهم می‌‌کرد. هنر سفالگری از زمان‏های دور در سرزمین‏های ایران و چین رایج بوده است و با توجه به گستردگی روابط میان این دو خطه در دوره اشکانیان، وجود تبادلات هنری از لحاظ تکنیک، فرم و رنگ در سفالگری امری دور از ذهن نیست. مقاله حاضر تلاش دارد که پس از توصیف سفالگری در دوران اشکانی و هان، تاثیر این دو خاستگاه بر روی یکدیگر را بررسی کند. هدف از این پژوهش یافتن وجوه مشترک و میزان تاثیرگذاری میان این دو سرزمین در زمینه هنر سفالگری است. به نظر می‌رسد برخی از فرم‏ها و لعاب‏های به کار رفته در سفالینه‌های اشکانی به سرزمین چین رفته و نمود آن در آثار سفالین به جای مانده از سلسله هان دیده می‌شود. این پژوهش از نوع بنیادی است و به روش توصیفی تحلیلی و در جهت بررسی سفالینه‌های اشکانی و هان از طریق گردآوری اطلاعات کتابخانه‌ای و اسنادی صورت گرفته است و نشان می‌دهد از اواسط دوره اشکانی و اواخر دوره هان نوآوری‏هایی در هنر سفالگری این دو منطقه به وجود آمده که تاثیر متقابل این دو تمدن بر یکدیگر را آشکار می کند.