بررسی جایگاه سفالینه‌ های آبی و سفید چین در هنر ایران

نگارگری به دلیل تاثیر بنیادین بر آثار تجسمی از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است و گستره وسیعش هنگامی آشکار می‌شود که هنرمندان آن را به هنر کاربردی تبدیل کنند و درآفرینش سایر آثارهنری به عنوان عنصرتزیینی از آن بهره ببرند. از آنجایی که سفالینه‌های ایران ارتباط بسیار نزدیکی با زندگی مردم داشته و به دلیل تنوع شکل در تمام زمینه‌های مختلف کاربرد نامحدودی داشته‌اند، از لحاظ زیبایی‌شناختی نیز حائز اهمیت هستند. با گسترش روابط ایران و چین و ورود سفالینه‌های آبی و سفید چینی، تحولات اساسی در شیوه‌های تزیینی آثار سفالی به ‌‌‌وجود آمد. البته هنرمندان خلاق صفوی ضمن تلفیق نقش‌مایه‌های چینی با طرح‌ها و نقوش ایرانی، آثاری مطابق با سلیقه ایرانی ارائه دادند. از آنجایی که نگارگران، زندگی روزمره و واقعیات دوران معاصر خود را نشان می‌دهند، میزان و نوع مصرف این ظروف نیز ناخودآگاه در نگاره‌های آنها بروز می‌یابد. لذا این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی و بر اساس منابع کتابخانه‌ای به میزان تاثیرگذاری سفالینه‌های آبی و سفید چینی بر آثارسفالی و نگارگری ایران می‌پردازد.