حلّۀ عربی و نشانه‌های آن در فرهنگ ایران (طی سده‌های هفتم تا نهم هجری قمری)

شهر فکری و فرهنگیِ حلّه در دورۀ گذار قرن هفتم تا نهم هجری قمری، از سه طریق علمی (رحله‌های عالمان و اندیشمندان)، معنوی (قافله‌های حج) و اقتصادی (کاروان‌های تجاری) در سه بُعد دینی، عرفانی و فکری در فرهنگ ایرانیان موثر واقع شد. از نظر دینی و دانشی، علامه حلّی و فرزندش فخرالمحققین، نقش برجسته‌ای در انتقال دانش حلّی‌ها به ایران داشته‌اند؛ چنانکه نقش‌ آنها در تغییر مذهب تسنن به تشیع در ایران مهم بوده است. به لحاظ عرفانی و معنوی، علاوه بر سهم سیّد بن طاووس و ابن میثم بحرانی، ابن فهد حلّی و سیّد حیدر آملی، جایگاه آنان در روابط دوسویه نیز حائز اهمیت فراوان بوده است.