سیاست قدرت های بین المللی در قبال دولت و جریان های سیاسی - اجتماعی ایران طی جنگ جهانی دوم

اشغال ایران توسط قوای متفقین، آنها را وارد صحنه سیاسی ایران کرد. تا ممانی که تهدیدآلمان نامی وجود داشت، متفقین در ارتباط با یکدیگر و نیز در مواجهه با دولت ایران در تعامبه سر می بردند. با کمرنگ شدن تهدید آلمان، اوضاع تغییر کرد و دولت های شوروی، انگلستانو آمریکا در اندیشه کسب منافع و گسترش نفوذ خود برا ی فردا ی پ ام جن گ در ایرا نبرآمدند. شوروی در پی تغییر ساختار موجود و تقاب با دولت ایران جهت دستیابی به منافعاقتصادی و سیاسی منطقه ای بود، ام این رو سعی نمود ام طریق اشاعه کمونیسم و اعمال نفوذ دربرخی ام جریانات سیاسی اجتماعی مورد حمایت خود ساختار موجود در ایران را تغییر ده د و -یا با بهره گیری ام این شرایط، توان تحت فشار قرار دادن دولت پهلوی و قدرت های بین المللی رابه دست آورد. در این میان، انگلی و آمریکا در مسیرحفظ وضع موجود، تقویت نسبی دولتایران به منظور جلوگیری ام اشاعه کمونیسم در ایران و منطقه، حفظ و گسترش نفوذ در میاننیروهای سنتی طرفدار خود که بیشتر ام گروههای اشراف ممیندار، سرمایه داران و افراد صاحبنفوذ دربار بودند و نیز مقابله با ساممان های سیاسی اجتماعی مخالف حضور آنها در ایران تلاش -می کردند. به دنبال ضعف داخلی انگلستان و قدرت روم افزون آمریکا و تبدی آن ب ه قدرتجهانی، انگلستان موقعیت خود را به نفع آمریکا و تنزل نفوذش در ایران ام دست د اد. بررسیروند تعام و تقاب قدرت های بین المللی در قبال دولت و جریان های سیاسی اجتماعی ایران -طی جنگ جهانی دوم مسیله اساسی این پژوهش است و نوشتار حاضر در صدد است که بارویکردی توصیفی تحلیلی آن را نمایان سامد