واکاوی سهم سیاسی و نظامی حاکمان تالش در مناقشات ایران و روسیه (1243-1160ق.)
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
عرفانی نمین لاله ,شعبانی رضا
|
|
منبع
|
تاريخ روابط خارجي - 1397 - دوره : 19 - شماره : 76 - صفحه:33 -56
|
|
|
|
|
چکیده
|
منطقه تالش، در حدّ فاصل استان‌های گیلان و اردبیل، در ادوار تاریخی در تمکین از قدرت مرکزی فراز و نشیب‌هایی داشته و در تعیین مرزهای سیاسی ایران تاثیرگذار بوده است. خوانین تالش از دوره کریم خان زند تا دوره قاجار به تدریج به صورت حاکمان مستقل در آمدند. پس از جنگ‌های ایران و روسیه و تقسیم تالش، تغییرات اساسی در مکان استقرار حاکمان تالش و نوع سیاست‌های آنها در ارتباط با دولت ایران و روسیه پدید آمد. به نظر می‌رسد که همجواری با منطقه مهم قفقاز و سیاست توسعه‌طلبانه پطرکبیر، موجب توجه روس‌ها به حاکمان تالش شد. صرف نظر از این عوامل، سخت‌گیری‌های دولت قاجار نسبت به خوانین نیز در این امر موثر بود. این فرضیه که سرپیچی حاکمان تالش از دولت ایران به سبب حس استقلال‌طلبی آنها بوده است، با ضعف حکومت مرکزی پس از نادرشاه افشار ارتباط دارد: ضعف قدرت حکومت ایران پس از صفویان از یک طرف و اغتشاشات سیاسی بعد از نادر شاه از طرفی دیگر، مایه بی‌توجهی به قدرت خوانین این منطقه شد و عامل سرکشی، ادعای استقلال و تغییر سیاست‌های آنان در قبال روسیه و ایران بود. این پژوهش در صدد بررسی سهم سیاسی و نظامی خوانین تالش در مناقشات ایران و روسیه با استفاده از شیوه توصیفی تحلیلی است.
|
|
کلیدواژه
|
ایران، روسیه، قاجارها، مناقشات، حاکمان تالش، سهم سیاسی و نظامی
|
|
آدرس
|
دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات, ایران, دانشگاه شهید بهشتی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
erfaninamin58@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|