حکومت هفتاد ساله آل افراسیاب بر بصره و چالش ایران و عثمانی برای تصرف آن شهر در دورۀ صفوی (1078- 1005ق.)
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
نظامی غلامحسین
|
|
منبع
|
تاريخ روابط خارجي - 1396 - دوره : 19 - شماره : 73 - صفحه:105 -120
|
|
چکیده
|
بندر بصره در اوایل سال های فتوح برای ساماندهی و ارسال سپاه به نواحی شرق خلافت ایجاد شد. پس از آن، موقعیت خاص این شهر، موجب اهمیت اقتصادی‌اش گردید. با سقوط خلافت عباسی (616 ق.) منطقه بین‌النهرین و بندر بصره توسط سلسله‌های ایرانی اداره می شد و ظهور صفویان در ایران و حکومت عثمانی، رقابت سختی را برای تسلط بر این بندر استراتژیک بین دو قدرت مهم منطقه ایجاد کرد. در این رقابت، عشایر خوزستان و اطراف بصره نقشی مهم ایفاء کردند و از سوئی دیگر، با شروع رقابت‌های اقتصادی و سیاسی قدرت‌های اروپایی در خلیج فارس، پای پرتغالی ها و انگلیسی ها نیز به رقابت ایران و عثمانی برای تسلط بر بصره گشوده شد. در میانه کشمکش های دو قدرت، آل افراسیاب (از عشایر ناحیه بصره) با توجه به گرفتاری‌های داخلی ایران و عثمانی، حکومت بصره را به چنگ آورد و هفتاد سال بر آن شهر حکومت کرد و از منافع اقتصادی آن بهره‌مند شد. این مقاله با تکیه بر منابع داخلی و خارجی بر آن است تا نشان دهد که چگونه این حکومتِ به ظاهر مستقل توانست در بحبوحه رقابت دو کشور، در صحنه سیاسی و اقتصادی روزگار نقش‌آفرینی کند.
|
|
کلیدواژه
|
ایران، عثمانی، صفویه، آل افراسیاب، بصره
|
|
آدرس
|
مرکز اسناد و کتابخانه ملی استان بوشهر, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
nezamih07@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|