روابط اقتصادی ایران و شوروی از شروع دوره تنش‌زدایی تا پایان حکومت پهلوی (1357 1342ش)

کودتای 28 مرداد 1332 سرآغاز فرمانروایی مطلق شاه در عرصه سیاست داخلی و خارجی ایران بود. محمدرضا شاه کوشید تا در جهانِ مبتنی بر دو قطب شرق و غرب، منافع ملی و سیاست خارجی خود را با ایالات متحده همسو کند، اما با آغاز دوران تنش‌زدایی در اوایل دهه 40 شمسی، روابط ایران و شوروی در سطوح مختلف سیاسی و اقتصادی بهبود یافت.در این پژوهش، تغییر و تحولات روابط اقتصادی ایران و شوروی از آغاز دورهتنش‌زدایی و اهداف دو کشور در گسترش همکاری‌های اقتصادی بررسی می‌شود. ایران با آغاز دوران تنش‌زدایی و در پیش گرفتن سیاست مستقل ملی به موازات حفظ پیوندهای نزدیک با آمریکا و کشورهای بلوک غرب، در پی برقراری روابط اقتصادی با شوروی برآمد؛ با این هدف که مناسبات ایران و شوروی را در دایره امور اقتصادی محدود کند، حال آنکه روسهادرپی کاهش وابستگی ایران به جهان غرب بودند.

IranoSoviet Economic Relations from the Detente tillthe End of Pahlavi Rule (19621979)

The 1953Iranian coup d’état, known as the 28 Mordad coup, marked the beginning of the Shah’s absolute rule in domestic and foreign affairs. Despite the ardent efforts made on the part of the Shah to navigate the waters of a bipolar world and align the country with the United States, however, the beginning of détente in the early,ssignificantly improved the relations between Iran and the Soviet Union on political and economic relations.The current research seeks to study, in a more detailed fashion, the developments in the IranSoviet economic relations from the beginning of détente, and aims at assessing the incentives behind the two countries’ drive for promoting economic relations. Since the beginning of détente and adoption of an independent foreign policy by Iran, though still an ally of the West, Iran maintained close ties with the US and, at the same time, pursued economic relations with the Soviet union; to this effect, Iran was determined to confine the relations to economic ties, while the Russian followed a policy of reducing Iran’s engagement with the Western block.