|
|
|
|
بحران نفت ایران و سیاست دوگانه ایالات متحده آمریکا در قبال آن (1954 1951م.)
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
زارعی بهادر ,کلمرزی عبدالرضا
|
|
منبع
|
تاريخ روابط خارجي - 1393 - دوره : 15 - شماره : 58-59 - صفحه:207 -235
|
|
چکیده
|
پس از جنگ جهانی دوم تا کودتای 28 مرداد 1332ش. یکی از مسائل چالش برانگیز میان قدرت‌های بزرگ در ایران، نفت بود. از میان سه قدرت انگلستان، روسیه و آمریکا، سرانجام آمریکا با عقد قرارداد کنسرسیوم و دریافت حدود 40 درصد سهام، بیشترین بهره را از آن خود کرد. آمریکا نخست در نقش میانجی وارد عرصه شد، اما در نهایت توانست یکی از اصلی ترین سهام داران نفت ایران باشد. بررسی سیاست‌های این کشور در این دوره زمانی اهمیت خاص دارد و در این مقاله، ضمن شرحی از اوضاع سیاسی آن دوران در چارچوب جنگ سرد، به تبیین سیاست‌های نفتی آمریکا در دو مرحله «سیاست تعلل و جانبداری منفی» و «سیاست تعلل و جانبداری مثبت» پرداخته خواهد شد. این مقاله بر این فرضیه استوار است که تحولات بین‌المللی بیش از تحولات داخلی ایران، در شکل‌گیری دیپلماسی نفتی آمریکا نسبت به نفت ایران موثر بود. به عبارت دیگر، نگرش آمریکایی‌ها به شوروی و اولویت سیاسی آنها در مهار کمونیزم در کشورهای دیگر، سیاست‌های نفتی آنها را در قبال بحران نفتی ایران شکل می‌داد. مقاله حاضر در قالب این چارچوب با رویکردی توصیفی تحلیلی به تببین سیاست‌های آمریکا در برابر بحران نفت ایران می‌پردازد.
|
|
کلیدواژه
|
ایران، آمریکا، نفت، بحران، سیاست دوگانه
|
|
آدرس
|
دانشگاه تهران, ایران, دانشگاه تهران, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
a.kalmorzi@ut.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Iranian Oil Dispute: The Dual Policy of the US (19511954)
|
|
|
|
|
Authors
|
Zarei Bahador ,Kolmarzi Abdolreza
|
|
Abstract
|
Oil presented one of the challenging issues for the great powers in their engagement with Iran after the Second World War until the 1953 coup. Among the three great powers Britain, Russia and the US, it was the latter which received a 40 percent share through the formation of a consortium and as a result benefited most. The US took to the field first as a mediator, but wound up as one of the major shareholder of Iranian oil. A thorough examination of the US policy in this era is of grave importance and this Article provides an overview of the political circumstances of the time, mainly driven by the Cold War, and explains the two phases in American oil policy; i.e. ‘Policy of Procrastination and Passive Support’ and ‘Policy of Procrastination and Active Support’.The Article is based on the assumption that international developments were more important than Iran’s domestic developments in shaping the US PetroDiplomacy towards Iran’s oil. In other words, the US view of the USSR and the urgency of containing communism in other countries were the defining factors in shaping their policies during Iranian Oil Dispute. Within this framework the current Article adopts a descriptiveanalytic approach to explain the US policy towards Iranian Oil Dispute.
|
|
Keywords
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|