مشایخ عرفانی در فرارودان

فرهنگ و ادب فارسی همواره طلایه‌دار مهر و محبت بوده و در عرصه حکمت و تربیت انسانی، در کاروان شعر و ادب جهان سهمی شایسته داشته است. روح لطیف و بی بدیل عرفانی آن، زیباترین جلوه‌های انسانی و پسند‌یده‌های اخلاقی را در دل آموزه‌های خویش جای داده است. تاثیر ارزشمند و پایدار اندیشه‌های عارفانه فارسی در زبان‌ها و فرهنگ‌های همجوار و دمیدن روح مشترک انسانی موجب غنای روز افزون فرهنگی این حوزه بوده است. کشورهای منطقه اکو، در طول تاریخ دیرینه خود، کانون مناسبات خانقاهی و عرصه پایدار عرفان و تصوف به شمار می‌آمده‌اند. حضور انبوهی از مشایخ و پیران طریقت در این سامان و تجربه همزیستی مسالمت‌آمیز همراه با آزاد اندیشی و روحیه مدارا و تحمل‌گرایی، بنیانی سترگ است و می‌تواند الگویی مناسب و ترازی قابل اعتماد در مناسبات آینده به شمار آید و توانمندی بالقوه و ذاتی این بخش از جهان را برای مقابله با خشونت و کینه‌ورزی و تعصب به ویژه در دنیای امروز فراهم آورد.