تدوین الگوی آموزش کارآفرینی دانش آموزان مدارس دورۀ دوم متوسطه

با توجه به نقش کارآفرینی در نظام آموزش وپرورش لزوم الگویی در این زمینه برای دانش آموزان مدارس ضروری است. پژوهش حاضر، کمّی و کیفی بود که در بخش کمّی از روش پیمایشی و در بخش کیفی از روش داده بنیاد استفاده شد. در مرحلۀ کیفی از ابزار مصاحبۀ نیمه ساختاریافته و در مرحلۀ کمّی از پرسشنامۀ محقق ساخته استفاده شده است. تحقیق حاضر شامل دو جامعۀ آماری است که جامعۀ اول را متخصصان و صاحبنظران حوزۀ آموزش کارآفرینی و جامعۀ دوم را معلمان دورۀ دوم متوسطه با سابقۀ آموزش کارآفرینی که مجموع این افراد در بخش کیفی 13 نفر و در بخش کمّی 180 بودند. برای تعیین حجم نمونه از جدول مورگان استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها به کمک دو نرم افزار spss و amos انجام شد. یافته های تحقیق حاضر نشان داد که از میان عوامل موثر بر مدل برنامۀ آموزش کارآفرینی، بی ثباتی در بازار کار در میان آسیب های آموزش کارآفرینی، تعامل مراکز تولیدی و صنعتی، در میان اهداف مطلوب آموزش کارآفرینی، جذابیت و قابلیت دسترسی در میان محتوای مناسب آموزش کارآفرینی، توانایی حل مساله در میان روش های تدریس کارآفرینی و ارزشیابی از طرح کسب وکار و در میان روش های ارزشیابی آموزش های کارآفرینی دارای بیشترین ضریب تاثیر بوده است. با توجه به نتایج پیشنهاد میشود که برنامۀ آموزشی هدفمند در راستای آموزش کارآفرینی در مدارس طراحی و تدوین شود.