تبیین خودرهبری و خودکارآمدی معلمان بر اساس رهبری تحولی با نقش میانجی سازمان یادگیرنده در مدارس مشهد

روش پژوهش، توصیفی همبستگی با رویکرد معادلات ساختاری است. جامعۀ آماری شامل کلیّۀ معلمان - ابتدایی و متوسطه (اول و دوم) به تعداد 18750 نفر است که بر اساس فرمول کوکران، نمونه ای برابر با 384 نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شد. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامۀ رهبری تحولی، سازمان یادگیرنده، خودرهبری و خودکارآمدی معلمان است که روایی آنها با روایی سازه و پایایی آنها با آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی تایید شد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss23 و smart pls2 تحلیل شدند. نتایج فرضیه های پژوهش نشان داد که متغیر سازمان یادگیرنده یک متغیر میانجی بین متغیرهای رهبری تحولی با خودرهبری و خودکارآمدی است. رهبری تحولی بر سازمان یادگیرنده، خودرهبری و خودکارآمدی و همچنین سازمان یادگیرنده بر خودرهبری اثر مثبت و مستقیم دارد اما رهبری تحولی نتوانسته است که بر خودکارآمدی تاثیر بگذارد. روایی مدل اندازه گیری با آزمون cv.com و مدل ساختاری با آزمون cv.red تایید شد و همچنین کیفیت مدل نهایی پژوهش با توجه به شاخص gof که 305 / 0 شده است، نشان داد که مدل از برازش قوی برخوردار است و در نهایت ضریب تعیین r²، برای سازمان یادگیرنده 320 / 0، خودرهبری 285 / 0 و خودکارآمدی 033 / 0 شد.