بررسی رابطه سبک مدیریت مدرسه محور با موفقیت شغلی و سازگاری شغلی معلمان

روش تحقیق حاضر توصیفی و از نوع همبستگی میباشد. جامعه آماری شامل کلیه ی معلمان مرد و زن به حجم 966 نفر بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و بر اساس جدول کرجسی و مورگان 278 نفر (114 نفر معلم مرد و 164 نفر معلم زن) انتخاب شدند. برای گردآوری داده های پژوهش از پرسشنامه های مدیریت مدرسه محوری با اقتباس از پرسشنامه ی (2008) ،dadavipour & et.al پرسشنامه ی (2010) gazvey & golparvar جهت موفقیت شغلی و پرسشنامه ی سازگاری شغلی که به وسیله (2012) sharabi farahani تهیه شده بود، استفاده شد. روایی پرسشنامه ها با استفاده از روایی محتوایی و صوری، و پایایی آن نیز از طریق ضریب آلفای کرونباخ محاسبه و به ترتیب 0.90، 0.89 و 0.86 برآورد گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای آمار توصیفی و آمار استنباطی همچون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره همزمان استفاده شده است. نتایج نشان داد: بین مدیریت-مدرسه محوری و هریک از ابعاد آن با موفقیت شغلی و سازگاری شغلی معلمان دوره ی اول متوسطه همدان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین از بین ابعاد مدیریت مدرسه محور تنها بعد رسالت توانایی پیش بینی موفقیت شغلی معلمان را داشته و به علاوه، بعد رسالت و تعهد بر سازگاری شغلی معلمان تاثیر داشته و قدرت پیش بینی کنندگی آن را دارند.