بررسی و مقایسۀ مدیریت مدارس متوسطۀ کرمان بر اساس الگوی های مدیریتی تونی بوش

روش تحقیق پژوهش حاضر، ترکیبی از نوع همسوسازی (مدل همگرا) است. جامعه آماری در بخش کمی، کارکنان مدارس متوسطه شهر کرمان به تعداد 2090 نفر بودند که طبق فرمول کوکران نمونه 325 نفری با روش تصادفی خوشه‌ای از آن‌ها انتخاب شدند.جامعه بخش کیفی اساتید دانشگاه و مدیران نمونه در حوزه مدیریت آموزشی بودندکه از بین آن‌ها با روش نمونه‌گیری هدفمند 15 نفر انتخاب گردیدند. در فاز کمی پرسشنامه محقق ساخته مشتمل بر 42 سوال طراحی و سپس این پرسشنامه بین نمونه بخش کمی توزیع شد. داده‌های جمع‌آوری‌شده با نرم‌افزار spss و لیزرل مورد تحلیل قرار گرفتند. پایایی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ 0.93محاسبه و روایی سازه پرسشنامه نیز با استفاده از تحلیل عاملی تایید شد. نتایج نشان داد میزان کاربرد همه مدل‌ها ارائه‌شده بوش در مدارس کرمان به‌طور معنی‌داری زیر حد متوسط است. همچنین مشخص شد بین میزان استفاده مدیران از مدل‌ها تفاوت معنی‌داری وجود دارد به‌طوری‌که مدل همکارانه در مقایسه با سایر مدل‌ها در بالاترین اولویت و مدل‌های فرهنگی، رسمی، سیاسی، ذهنی و ابهامی به ترتیب در اولویت‌های بعدی قرار دارند. در بخش کیفی نتایج حاصل از تحلیل محتوای مصاحبه‌های پژوهشی در خصوص ویژگی‌های مدیریتی مدارس از 4 بعد موردتوجه در مدل‌های بوش ،ضمن تایید نتایج بخش کمی مبنی بر عدم انطباق مدیریت مدارس با مدل‌های بوش، وجود نقاط ضعف زیادی را در ابعاد هدف‌گذاری، رهبری، ساختار و ارتباط با محیط نشان داد که لزوم توجه بیشتر به روند پرورش، انتخاب، انتصاب و به‌کارگیری مدیران مدارس را مشخص می‌نماید.