مدرسۀ سبز: مدیریت استفاده از گیاهان در مدارس و نقش آن در انسان گرا کردن مدارس مدرن

امروزه با تغییر شیوه زندگی مردم و دور شدن تدریجی آن‌ها از طبیعت و ساکن شدن آن ها در ساختمان های مدرن، ارتباط کودکان با طبیعت بسیار کاهش‌یافته و خصوصیت ماشینی ساختمان های مدرن بر رفتار آن ها تاثیرات منفی می گذارد. مدارس سبز، مدارسی هستند که دانش آموزان را برای رویارویی با تحولات اجتماعی و زیست‌محیطی آماده می کنند و ارتباط دانش آموزان را با جامعه و محیط‌زیست بالا می برند. سوالاتی نظیر (مدارس انسانی چه مزیت‌هایی نسبت به مدارس مکانیکی دارند و یا این‌که گیاهان چگونه می‌توانند مدارس مدرن را به مدارس انسانی تبدیل کنند؟ و همچنین، معیار های مطلوب فضاهای انسانی در محیط آموزشی به چه صورت است؟) پرسش‌هایی هستند که پژوهش حاضر به آن‌ها می‌پردازد و در شرح مقاله به این سوالات پاسخ داده می‌شود. در راستای پاسخ‌گویی به سوالات فوق آزمایش‌هایی بر روی مدرسه ابتدایی پسرانه شاهد شهر سنندج، جهت سنجش میزان تاثیرگذاری گیاهان بر دانش‌آموزان در مکان‌های مختلف مدرسه صورت گرفت. پژوهش حاضر پژوهشی تجربی و علت کاوانه است. تجربی است زیرا شامل آزمایش هایی است که هدف آن ها ارزیابی متغیر های مستقل و وابسته در قرارگاه رفتاری می باشد و از آن جایی که مطالعات پژوهش به ارائه چارچوبی جهت استفاده از گیاهان در فضاهای آموزشی منجر شده است، دارای جنبه کاربردی است. در این مقاله ارزیابی نهایی بر اساس نظراتی است، که خود کاربران در میان می‌گذارند.  نتایج حاصل از پژوهش نشان می‌دهند که گیاهان نقش بسزایی در انسان‌گرا کردن مدارس مدرن دارند و در ادامه نتایجی نظیر این‌که گیاهان در فضای آموزشی راحتی، زیبایی، پاکیزگی، انعطاف‌پذیری، حال خوب، احساس آرامش، سرزندگی، صمیمیت و دلگرمی را در فضای آموزشی افزایش می‌دهند و حس کنترل شدن و دیدمستقیم به دانش‌آموزان را کاهش می‌دهند.