جایگاه فطرت در اندیشه‌های صدرالدین شیرازی

در آثار صدرا بحثی منسجم درباره فطرت انسانی یافت نمی‌شود، ولی به طور پراکنده مباحث مهمی را در این باب مطرح کرده است. واژه «فطرت» در آثار صدرا مفهوم‌های متعددی یافته است: استعداد تکامل، استعداد قوّه کسب معارف، وجود اندکاکی و اندماجی انسان در مرتبه ذات ربوبی و حالت اعتدالی روح. هرچند اخوان‌الصفا برای نخستین بار آموزهٔ خداشناسی فطری را در منبعی فلسفی مطرح کردند و ابن‌سینا و سهروردی نیز اندیشه‌هایی قابل ارجاع به خداگرایی فطری دارند، ولی این صدرا است که با تمسک به نظریه اتحاد عاقل و معقول و به دست دادن تحلیلی ویژه از فرآیند ادراک و ضمیمه‌کردن نظریه ارجاع علیت به تشوّن، تقریری جدید از خداشناسی فطری عرضه کرده است. این تقریر از نخستین تلاش‌ها برای مستندسازی آموزه معرفت فطری خداوند، به انگاره‌های عقلانی و فلسفی محسوب می‌شود. صدرا همچنین به فطری‌بودن برخی ادراکات همچون استحاله ترجیح بلامرجح، و نیز برخی گرایش‌ها همچون کمال‌گرایی، حقیقت‌طلبی، طاعت‌گرایی، معصیت‌ستیزی و ... در ساحت وجودی آدمی تصریح کرده است.

The Status of Fitrah Theory in Sadr alDin Shirazi's Thought

There can be not found an interconnected and independent discussion of fitrah in Molla Sadra`s works, but he raised sporadically important issues in this regard. One may find several concepts in The word fitrah in Sadra`s works including: talent of perfection, talent of knowledge acquisition, human being in the divine existence and tropical spirit. Ikhwan alsafa for the first time raised the doctrine of natural theology in a philosophical source and Ibn Sina and Suhrawardi also have ideas referred to innate deism, and Molla Sadra has released a new version of innate knowledge of God theory. This version is one of the first attempts for philosophical justification of the doctrine of innate knowledge of God. Sadra has considered some trends such as perfectionism as innate in human being.