بررسی و تحلیل دو حکمت متشابه از نهج‌البلاغه درباره زنان

نهج‌‌البلاغه یکی از منابع مهم اسلامی است و تبیین کلام امام علی(ع) نقش مهمی در معرفی شخصیت آن حضرت دارد. این مقاله با هدف تحلیل حکمت «الْمَرْاهُ عَقْرَبٌ حُلْوَهُ اللّسْبَه» و حکمت «الْمَرْاهُ شرٌّ کلُّها و شرُّ ما فیها انّه لابدّ منها» نگارش یافته است. این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی و با چشم‌پوشی از سندیت و شان صدور، به بررسی نسخه‌ای، ترجمه‌ای و زبانی این دو روایت و نظرات شارحان همت گماشته است. آن گاه با در نظر گرفتن محکمات و تکیه بر مباحث زبان‌شناسی، جهت دستیابی به خوانشی صحیح تلاش کرده است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که امام علی(ع) همواره ارزش ویژه‌ای برای زنان قائل بوده و دو حدیث مذکور، جهت پایبندی به مسئولیت‌ها و در مقابل گرفتاری‌های زندگی صادر شده‌اند. دریافت‌های نادرست از این دو روایت ریشه در عوامل گوناگون، از جمله نبود ترجمه‌های دقیق، بی‌توجهی به جایگاه کلی زنان در نهج‌البلاغه و به‌مخصوص اهتمام نداشتن به مباحث زبانی دارد.

a study and analysis of two ambiguous sayings in nahj al-balāgha regarding women

nahj al-balāgha is a significant islamic source containing the words of imam ʿalī, which play a major role in introducing his character. this article aims to analyze two sayings in nahj al-balagha: woman is a scorpion whose sting is sweet and woman is evil, all in all, and the worst of it is that one cannot do without her. employing the descriptive-analytical method, irrespective of the reliability of their chains of transmission, this article examines the versions, translations, and linguistic features of these two sayings, along with the views of commentators. by considering clear and non-ambiguous doctrines and relying on linguistic issues, it seeks to attain accurate readings of these two statements. research findings indicate that imam ʿalī consistently held a special value and respect for women. however, the issuance of the above two hadiths pertains to commitments for responsibilities and against the problems in life. inaccurate interpretations of these two hadiths stem from various factors, including a lack of precise translations, ignorance of the general status of women in nahj al-balagha, and a lack of understanding of linguistic issues..