نص بر امامت ائمه اهل‌ بیت (ع) از منظر اصحاب اجماع امامین صادقین (ع)

امروزه شیعه امامیه تنها راه نصب امام را نصّ جلی و خفی یا انجام‌دادن معجزه که نوعی نص فعلی است می‌داند و درباره ضرورت تعیین و نصب امام از طرف خدا و معرفی او با نص نبی یا امام پیشین، دلایل و براهین عقلی و نقلی متعددی مطرح می‌کند. برای اثبات و شناخت صفاتی مانند علم و عصمت که برای امام ضروری است، هیچ راهی جز تعیین الاهی و معرفی پیامبر وجود ندارد. بر این اساس، هر فردی که پیامبر (ص) بر امامت او تصریح و تنصیص کرده باشد امام است. اصحاب اجماع امامین صادقین (ع) از ثقه‌ترین شیعیان عصر حضورند که می‌توان به استناد باورهایشان در آن دوران، ریشه‌های تاریخی باور کنونی بر امامت را در دوره حیات ائمه (ع) پی‌جویی کرد. بر اساس وقایع تاریخی، ابراز عقاید و مناظرات ایشان با سایرین، می‌توان به این واقعیت دست یافت که به رغم نظر برخی از متفکران شیعی معاصر، در زمینه باور بر امامت ائمه اهل‌ بیت (ع)، در بدنه عمومی جامعه شیعی تطوری خاص که حکایتگر تکامل در این باور باشد به دست نمی‌آید و غالب شیعیان عصر حضور نیز همچون شیعیان امروز به منصوص از سوی خدا و رسول‌بودن امامان باور داشته‌اند.

ssDecree on the Imamate of the Imams of the Ahl alBayt from the Perspective of the consensus companions of Imam Muhammad alBaqir and Imam Ja’far alSadiq

Nowadays, the Imamiyyah Shia consider the allocation of Imamate only through apparent or covered decree or through the performance of a miracle, which itself, is an instance of an apparent decree. Numerous rational and traditional proofs and arguments have been put forth that suggest the necessity of the appointment of an Imam by God and his introduction by a decree from the Prophet or the former Imam. In order to prove and recognise attributes like, knowledge and infallibility, which are essential for the Imam, there is no other alternative than appointment by Allah and his introduction by the Prophet.  Accordingly, every person that the Prophet Muhammad specified to and decreed to his Imamate is an Imam. Companions of Imam Muhammad alBaqir and Imam Ja’far alSadiq are among the most trustworthy Shiites of the era of Imams’ presence and based upon their beliefs at that time one can trace the historical roots of the current belief in Imamate. Based on historical events, their opinions and debates with others, one can deduce the fact that, despite the opinion of some contemporary Shiite thinkers about the belief in the Imamate of the Imams of the Ahl alBayt, the general body of the Shiite community does not suggest a particular narrative of evolution, and most Shiites in the age of presence, like today’s Shiites, had believed in Imamate based on Godgiven decree and approval of His Messenger.