گرایش مدنیان به امام علی (ع) با بهره‌گیری از راویان مدنی

بنا به شواهد و قرائن تاریخی، مدینه هرچند مولد و موطن تشیع است، ولی هیچ‌گاه یکی از اقطاب تشیع نبوده است. به عبارت دیگر، مدینه را نمی‌توان شهری شیعه‌خیز دانست. اما این بدان معنا نیست که اهالی آن هیچ‌گونه تمایلی به اهل بیت (ع) نداشته‌اند، بلکه گرایش‌های ‌حبی، سیاسی و علمی هر یک به فراخور خود در برهه‌های مختلف وجود داشته است. این مقاله درصدد رمزگشایی از گرایش مردم مدینه به ائمه (ع)، پس از رحلت پیامبر (ص) تا پایان عمر شریف امام علی (ع) (40 ه.ق.) است. این مسئله در گرایش به امام علی (ع) متبلور است و احرازِ آن روش‌های گوناگونی دارد که نگارنده در مقالات دیگری کاویده است. روش به‌کاررفته در این مقاله، بررسی محل سکونت راویان احادیث امام علی (ع) به عنوان جامعه نمونه آماری، برای کشف میزان گرایش اهل مدینه به ایشان است. نتیجه، کشفِ تساوی تقریبی راویان مدنیِ امام علی (ع) نسبت به مجموع راویان غیرمدنی ایشان و اثبات گرایش راویان مدنی احادیث به حضرت علی (ع) و در نتیجه اطلاع نسبی از گرایش مدنیان به ایشان است.

Tendency of the People of Medina to Imam Ali (AS) as Viewed by Madani Narrators

According to historical evidence, Medina is the birthplace and home of the Shiite, but it has never been a center of the Shia. In the other words, Medina isn’t a Shiite town originally, but it doesn’t mean that the people of Medina have no tendency to Ahl alBayt. But rather there have been emotional desire and political and scientific tendency in different levels. This article attempts to decode the tendency of people of Medina to Imams, after demise of the prophet until the noble life of Imam Ali (40 AH); obviously this is reflected in the tendency to Imam Ali. It has been explored in various ways by researcher. This paper studies the origin of narrators of Medina, who narrated the Hadith from Imam Ali to prove tendency of Medinas people. As a result, the discovery of approximate equality between narrators of Medina and all of narrators, proves the acceptable attitude of narrators of Medina towards Imam Ali's Hadith.