نقد ادله تفسیری مصطفی طباطبایی در رد توسل به دعای پیامبران و اولیای الهی

جریان سلفی‌گرای قرآنیان با طرح دیدگاه‌های کلامی سلفیت برخی از بنیان‌های عقیدتی شیعه را تخطئه کرده است. اکثر عناصر این جریان، مانند مصطفی حسینی طباطبایی مولف تفسیر بیان معانی در کلام ربانی، در تفسیر خود علی‌رغم وجود آیاتی مبنی بر توسل به دعای پیامبران، شفاعت‌خواهی را رد کرده و از جمله دلایل آن را ناتوانی شنیدن پیامبران پس از مرگ و محدود کردن آن به زمان حضور پیامبران دانسته‌اند. بنابراین با دلایل قرآنی و روایی موضوع را بررسی و نتایج آن را به صورت استدلالی و به روش توصیفی تحلیلی بیان خواهیم کرد که بر خلاف ادعای این جریان فکری، با توجه به اطلاق آیات مربوط به توسل، دعای پیامبران فقط به زمان حضور پیامبران محدود نیست، بلکه آیات قرآن و روایات به‌روشنی گواهی می‌دهند که یکی از راه‌های آمرزش گناهان درخواست دعا از اولیای الهی است و سماع موتی بر اساس قرآن و روایات صحیح السند قابل اثبات است.

a critique of mostafa bayani’s exegetical arguments against making recourse to the prayers of prophets and saints

the salafist quranist movement draws upon certain theological perspectives of salafism to challenge some doctrinal foundations of shiism. many members, including mostafa hosseini tabatabai, the author of the quranic exegesis bayān-i maʿānī dar kalām-i rabbānī, reject the doctrine of intercession (shifāʿa), despite quranic verses indicating the practice of seeking the prayers of prophets. they argue that prophets cannot hear our prayers after death, suggesting these verses are limited to their lifetime. this argument is analyzed through the lens of quranic evidence and hadiths using a descriptive-analytic method. contrary to these claims, it is concluded that the verses on intercession are not restricted to the prophets’ lifetimes. both quranic verses and reliable hadiths affirm the efficacy of seeking saints’ prayers for forgiveness and indicate that the deceased can hear our prayers.