ادبیات تعلیمی و تحکیم مبانی قدرت امامت فاطمیان

سازمان دعوت اسماعیلی با ساختاری سلسله‌مراتبی، بستر توفیقات روزافزون دعوت فاطمیان را در سرزمین‌های اسلامی فراهم آورد. پس از تاسیس خلافت فاطمیان در مغرب (297 ه.ق.) و سپس انتقال به مصر، سازمان دعوت هرگز تعطیل نشد، بلکه به عنوان نهادی پویا و کارآمد در متن سازمان‌های اداری تا پایان خلافت بر جای ماند. داعیان ایرانی نهاد دعوت، با تبیین و تحلیل تفکر اسماعیلی کوشیدند دعوت فاطمی را از طریق مسالمت‌آمیز در داخل و خارج قلمرو فاطمیان نشر دهند. یکی از راهبردهای فرهنگی مهم داعیان، استفاده از ادبیات تعلیمی با هدف تحکیم مبانی قدرت امامت فاطمیان بود.پژوهش حاضر به دنبال یافتن پاسخ این پرسش است که: ادبیات تعلیمی چگونه برای تحکیم قدرت خلفای فاطمی مورد بهره برداری قرار گرفت؟ مطابق یافته‌های این پژوهش، ادبیات تعلیمی همچون وسیله­ای برای پیاده سازی باورها و نشر عقایدی چون اثبات امامت و وصایت علی(ع) و فرزندان او و به تبع آن حقانیت خلفای فاطمیان و تقویت پایه های مشروعیت ومقبولیت آنان، بهره برداری می شد.این پژوهش با استفاده از منابع کتاب‌خانه‌ای و با روش توصیفی‌تحلیلی مبتنی بر داده‌ها و آثار مکتوب تاریخی و ادبی اسماعیلیه، به‌ویژه آثار داعیان ایرانی سامان یافته است

didactic literature and strengthening the foundations of the power of the fatimid imamate

the organization of the ismaili da’wa (invitation) with a hierarchical structure provided the basis for the increasing success of the fatimid da’wa in the islamic lands. after the establishment of the fatimid caliphate in morocco (297 ah) and then moving to egypt, the da’wa organization was never closed but remained as a dynamic and efficient institution in the context of administrative organizations until the end of the caliphate.by explaining and analyzing ismaili’s thoughts, the iranian advocates of da’wa tried to spread the fatimid da’wa peacefully inside and outside the fatimid territory. one of the important cultural strategies of the preachers was the use of didactic literature with the aim of consolidating the foundations of the power of the fatimid imamate. the current research seeks to answer the question: how was didactic literature used to consolidate the power of the fatimid caliphs? the findings show that didactic literature was used as a means to implement beliefs and spread ideas such as proving the imamate and guardianship of ali (as) and his children and, accordingly, the legitimacy of the fatimid caliphs and strengthening the foundations of their legitimacy and acceptability. using library sources and the descriptive-analytical method, this research has been done based on ismailia’s historical and literary works, especially those of iranian preachers..