راهبردهای ارتقای حضور بانوان در امداد فرهنگی

رشد چشمگیر آسیب‌های اجتماعی در دنیای معاصر، منجر به اتخاذ راهبردها و برنامه‌های متعددی گردید که به‌منظور پیشگیری و کاستن از آثار مخرب این معضلات شکل گرفتند. مفهوم امداد فرهنگی به کنشگری گروهی از افراد، با دغدغه‌ها و مبانی دینی، در عرصۀ امدادرسانی به آسیب‌دیدگان فرهنگی اجتماعی اشاره دارد. این امدادگران تلاش می‌کنند با اصلاح و تعمیق باورها و عقاید دینی، به پیشگیری و ترمیم آسیب‌دیدگی افراد بپردازند. هدف از انجام این پژوهش بررسی وضعیت و نحوۀ امدادگری فرهنگی زنان به‌عنوان بخشی از جامعۀ امدادگران فرهنگی است که ازطریق مصاحبه با تنی چند از بانوان امدادگرفرهنگی، به روش تحلیل مضمون و مبتنی بر مدل تحلیلی راهبردی سوات صورت ‌گرفته‌است. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که زنان، علی‌رغم ضعف‌ها و چالش‌های محیطی موجود، از نقاط قوت و توانایی‌های جنسیتی قابل‌توجهی جهت امدادرسانی به آسیب‌دیدگان اجتماعی برخوردار هستند و همچنین در حال حاضر، فرصت‌های بی‌بدیلی جهت تقویت و بهره‌گیری از چنین ظرفیتی وجود دارد.