ظرفیت ها، فرصت ها و آسیب های نقش تبلیغی روحانیت در ایران معاصر

یکی از مهم‌ترین وظایف دینی علما و روحانیان، تبلیغ دین است. در این مقاله بر مبنای دیدگاه تجویزی اسلام به این وظیفه و با الهام‌گیری از روش «swot» کوشش شده است ظرفیت‌ها، فرصت‌ها، موانع و کاستی‌های روحانیت ایران معاصر در زمینة ایفای وظیفة مزبور از حیث تاثیرش بر دین‌داری مردم بررسی شوند. یافته‌ها نشان می‌دهند از سویی ظرفیت‌هایی مانند اتصال روحانیان به منابع بی‌همتای معارف قرآن و اهل بیت علیهم‌السلام ، عرفان اصیل شیعی، جاذبة نهضت امام حسین (ع) و بهره‌مندی آنان از سطح قابل‌قبولی از اخلاق ارتباطی و نیز فرصت‌های ساختاری ارزشمندی همچون حمایت‌های حاکمیتی و توسعة ابزارها و شیوه‌های ارتباطی که روحانیت در سال‌های اخیر به آنها دست یافته، اثربخشی تبلیغ در دین‌داری را افزایش داده‌اند. از سوی دیگر، موانعی همچون فعالیت نهادها و رسانه‌های ناهمسو با روحانیت و کاهش نسبی علاقه‌مندی، اعتماد و مراجعة مردم به روحانیان و کاستی‌های عملکردی روحانیت در زمینة اصل تحقق تبلیغ، محتوای تبلیغ، ابزارهای تبلیغی، شرایط علمی، اخلاقی و مهارتی مبلغان و انگیزه‌ها و رفتارهای ایشان قابل مشاهده‌اند که در افول سطح دین‌داری در جامعه موثر بوده‌اند.