گونه‌شناسی بازنمایی خودهای روحانیت در شبکه اجتماعی اینستاگرام؛ ظرفیت‌ها و چالش‌ها
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
کاظمی محمد ,مولائی آرانی مهدی ,قلی پور بهرام آبادی زهرا
|
|
منبع
|
دين و سياست فرهنگي - 1398 - شماره : 13 - صفحه:127 -159
|
|
چکیده
|
«خود» به‌عنوان مفهوم چالش‌برانگیز قرن بیستم تاکنون در دو طیف ذات‌گرا و تجربه‌گرا موردبحث و بررسی قرار می‌گیرد. گروه اول آن را منحصربه‌فرد می‌دانند و دسته دوم آن را محصول کنش اجتماعی صورت‌بندی می‌کنند. گافمن در نگاه دوم تلاش نمود تا با ایجاد یک تشابه بین تئاتر و زندگی روزمره نظریه نمایشی خود را در این مورد بیان نماید. او به‌عنوان یکی از اندیشمندان مکتب کنش متقابل نمادین و متاثر از زیمل بود گسترش ارتباطات در شرایط کنونی را متغیر مستقل و شکل‌گیری خود را در این فرایند قابل‌مذاکره می‌دانست. نگاه گافمنی به شکل‌گیری خود با تغییر ابزارهای رسانه‌ای تعاملی که دارای شاخصه همگرایی است، متفکران این حوزه را برای بازخوانی این موضوع و تفسیر خودهای مجازی متقاعد نمود. شناسایی خودهای نمایشگر، بازیگر و مقاومت‌کننده و تطبیق آن بر فضای مجازی این امکان را به محققان اجتماعی می‌دهد تا گونه‌های کنشگری آن‌ها را در مقتضیات جدید صورت‌بندی نمایند. در این مقاله تلاش داریم تا با خوانش گافمنی بازنمایی مجازی طلاب، چالش‌ها و ظرفیت‌ها در این زمینه را احصا نماییم. برای این منظور با شناسایی موردهای دارای ویژگی متمایزکننده، حدود 40 مورد از صفحات اینستاگرام انتخاب و با روش تحلیل محتوای کیفی ابعاد نظریه گافمنی بر کنشگری مجازی طلاب، مورد تجزیه‌وتحلیل قرار می‌گیرد.
|
|
کلیدواژه
|
خود، خودمجازی، نظریه نمایشی، گافمن، اینستاگرام
|
|
آدرس
|
پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی, ایران, پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی, ایران, دانشگاه علامه طباطبایی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|