does attendance time matter? standard vs. flipped classroom on wtc, motivation, and autonomy (research paper)

Pitfalls reported in normative approaches toward language teaching, movement into post-method frameworks and the necessity of reaping the benefits of technological advancements gave birth to flipped instruction as a newly emerged practice of teaching. a robust literature has submitted proof of the merits of this practice in language learning. thus, adopting an innovative perspective, the current research was an attempt to investigate the effect of virtual and standard flipped methods on autonomy, motivation, and wtc of iranian intermediate language learners. to this aim, 63 intermediate learners (male and female) were selected through convenience sampling, and after removing outliers, 54 learners were randomly assigned to control (n=19), first experimental (n=18), and second experimental (n=17) groups. for each variable, a valid instrument was adopted from the literature and modified for the purpose of the study. then, employing a pre-test/intervention/post-test design, learners’ performance on the post-test was measured and analyzed through one-way analysis of variance and kruskal-wallis. the outputs revealed a statistically significant difference between groups on autonomy as determined by one-way anova (f (2, 51) = 25.221, p = 0.000). also, a kruskal-wallis h test indicated a statistically significant difference in mean scores between the different groups of language learners, χ2 (2) = 32.317, p = 0.000 for wtc, and χ2 (2) = 32.261, p = 0.000 for motivation. post-hoc tests were conducted to specify where the differences are laid. further investigation is suggested to examine the interaction between the variables. these findings have implications for educational researchers, language teachers, language learners, and applied linguists.

آیا مدت زمان حضور اهمیت دارد؟ تاثیر آموزش معکوس استاندارد و مجازی بر استقلال، انگیزه و تمایل به برقراری ارتباط زبان‌آموزان ایرانی

معایب گزارش‌شده پیرامون رویکردهای هنجاری در آموزش زبان، حرکت به‌سوی چارچوب‌های پساروشی و همچنین ضرورت بهره‌مندی از پیشرفت‌های فناوری باعث شکل‌گیری یک روش نوظهور در آموزش زبان‌های خارجی شده است که «آموزش معکوس» نام دارد. پژوهش‌های متعددی مزایای این روش را در یادگیری زبان اثبات کرده‌اند. بر همین اساس، پژوهش حاضر، با اتخاذ نگاهی نوآورانه، به بررسی تاثیر روش‌های آموزش معکوس استاندارد و مجازی بر استقلال، انگیزه و تمایل به برقراری ارتباط زبان‌آموزان ایرانی در سطح متوسط می‌پردازد. برای انجام این پژوهش، با بهره‌گیری از روشِ نمونه‌گیریِ در دسترس، 63 زبان‌آموز (زن و مرد) در سطح متوسط انتخاب شدند؛ پس از حذف داده‌های پرت، 54 زبان‌آموز به‌صورت تصادفی به سه گروه، یعنی گروه شاهد (19 نفر)، گروه آزمایش اول (18 نفر) و گروه آزمایش دوم (17 نفر)، تقسیم شدند. برای هر متغیر، ابزار معتبر و مرتبطی از پیشینۀ پژوهش انتخاب گردید و در راستای اهداف پژوهش، تغییراتی در آن اعمال شد. سپس، با استفاده از طرح پیش‌آزمون/میان‌آزمون/پس‌آزمون، عملکرد زبان‌آموزان در پس‌آزمون سنجیده شد و از طریق تحلیل واریانس یک‌طرفه و آزمون کروسکال والیس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها نشان می‌دهند که تفاوت آماری معناداری از نظر استقلال بین گروه‌ها وجود دارد؛ نتیجۀ تحلیل واریانس یک‌طرفه در این خصوص عبارت است از: (f (2, 51) = 25.221, p = 0.000). همچنین، نتیجۀ آزمون کروسکال والیس h حاکی از وجود تفاوت آماری معناداری در میانگین نمرات تمایل به برقراری ارتباط (χ2 (2) = 32.317، p = 0.000) و انگیزه (χ2 (2) = 32.261،  p = 0.000) در بین گروه‌های مختلف زبان‌آموزان است. در پایان، برای تعیین و تفسیر دقیق این تفاوت‌ها از آزمون‌های تعقیبی بهره گرفته شد. پیشنهاد می‌شود که پژوهش‌های بعدی به بررسی برهم‌کنش این متغیرها بپردازند. یافته‌های این پژوهش برای پژوهشگران حوزۀ آموزش، مدرسان زبان، زبان‌آموزان و متخصصانِ زبان‌شناسیِ کاربردی سودمند خواهد بود.