the effect of constructive alignment in a flipped writing course on academic writing, self-efficacy and attitude of efl learners (research paper)

Constructive alignment has been examined in recent years as an instrumental curriculum design notion in education; however, few studies have been done regarding its effectiveness in an efl writing course. this study examined whether designing a virtual flipped classroom based on the constructive alignment principles made any changes in learners’ writing ability, self-efficacy, and attitude. besides, the learners’ prior learning experience was considered to study whether prior distance learning or in-person learning experience had any effects on the results. to this aim, a homogeneity test was administered and 80 students from two iranian universities were selected as the final participants. after being assigned randomly into four groups, two experimental and two control groups, some instruments including writing tests, a self-efficacy questionnaire, an attitude questionnaire, and a semi-structured interview were utilized to elicit the data. over a period of one semester, both the cafg1 and cafg2, with different prior learning experiences, as the experimental groups were taught in a constructively aligned flipped learning mode in which the course plan including both cognitive and affective domains had been organized according to ca. the quantitative data of the pretest and posttest of a paragraph writing and self-efficacy questionnaire were analyzed based on one-way anova and post hoc scheffe’s tests indicated that both cafgs outperformed the non-cafgs on paragraph writing and writing self-efficacy; however, the quantitative and qualitative data collected via writing attitude questionnaire and semi-structured interview indicated all the students’ positive attitudes toward writing. based on the findings, pedagogical implications were further provided.

تاثیر همترازی سازنده در یک دوره آموزش وارونه نوشتن بر نوشتار آکادمیک و خودکارآمدی , نگرش فراگیران زبان انگلیسی بعنوان زبان خارجی

همسویی سازنده اخیر به عنوان یک ایده ارزشمند در طراحی برنامه درسی مورد بررسی قرار گرفته است؛ با این حال، مطالعات کمی در مورد تاثیر آن بر نوشتار انگلیسی بعنوان زبان خارجی انجام شده است. این مطالعه بررسی کرد که آیا طراحی کلاس درس وارونه مجازی بر اساس اصول همترازی سازنده، تغییری در توانایی نوشتن، خودکارآمدی و نگرش فراگیران ایجاد می کند. همچنین، مطالعه شد که آیا تجربه قبلی یادگیری فراگیران، یادگیری از راه دور یا یادگیری حضوری، تاثیری بر نتایج می گذارد. ازینرو، از طریق آزمون همگون سازی 80 نفر از دانشجویان دو دانشگاه ایران به عنوان شرکت کنندگان نهایی انتخاب شدند. پس از قرار دادن تصادفی آنها در چهار گروه، دو گروه آزمایشی و دو گروه کنترل، از آزمون های نوشتن، پرسشنامه خودکارآمدی، پرسشنامه نگرش و مصاحبه نیمه ساختاریافته برای جمع آری داده ها استفاده شد. در طول یک ترم، هر دو گروه تجربی، با تجربه های یادگیری متفاوت، در یک محیط یادگیری وارونه همتراز شده آموزش دیدند که در آن طرح دوره حاوی هر دو حوزه شناختی و احساسی بر اساس اصول ترازمندی سازنده آماده شده بود. داده های کمی آزمون پاراگراف نویسی و پرسشنامه خودکارآمدی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نشان داد که هر دو گروه آزمایشی در پاراگراف نویسی و خودکارآمدی پیشرفت کردند؛ اما داده های کمی و کیفی جمع آوری شده از طریق پرسشنامه نگرش و مصاحبه نیمه ساختار یافته نشان دهنده نگرش مثبت تمام دانشجویان چهار گروه نسبت به نوشتن بود. بر اساس یافته ها، پیامدهای آموزشی بیشتری بیان شد.