efl teachers’ writing performance and writing self-efficacy across teaching experience and gender (research paper)

Writing poses a daunting challenge not only for learners but also for teachers who are assumed to have achieved native-like dexterity in and held self-efficacious beliefs about writing as a prerequisite for a promising teaching career. the present study, hence, set to explore iranian efl teachers’ writing performance and writing self-efficacy (wse) in the light of their gender and teaching experience. to this end, a stratified sample of 80 efl teachers (40 males and 40 females) was selected from a research population of about 120 at shokouh-e-iran and jahad-e daneshghahi english centers in urmia. the two groups were further subdivided based on their teaching experience into three groups of novice (n = 15) 1-4 years of teaching experience, developing (n = 13) with 5-9 years and experienced (n = 12) with over 10-years of teaching. the group members were requested to do a writing task and also complete the teachers’ wse scale, the results of which were further analyzed through two-way analysis of variance tests (anova) and a correlational analysis. the findings revealed a lower-than-expected average for the teachers’ writing performance score with novice teachers as the weakest with no significant difference between male and female participants’ wse. however, teaching experience was found to significantly impact the participants wse and further correlational analyses supported the significantly positive relationships between experienced and developing teachers’ writing performance and their wse. the findings highlight the need to enhance elt teachers’ writing if any significant improvement is expected to occur in their wse.

بررسی کنش و خودکارآمدی نوشتاری معلمان زبان انگلیسی در بافت زبان خارجه با توجه به تجربه تدریس و جنسیت

نوشتن چالشی مهم  نه تنها برای زبان آموزان، بلکه برای معلمانی که مهارت‌های بسیار بالا و خودکارآمد ی همانند مردمان بومی در مقوله نوشتار دارند به حساب می آید. از این رو، مطالعه حاضر به بررسی کنش نوشتاری و خودکارآمدی نوشتاری معلمان زبان انگلیسی ایرانی با توجه به جنسیت و تجربه تدریس آنها می پردازد. به این منظور، نمونه ای طبقه ای متشکل از 80 معلم زبان انگلیسی (40 مرد و 40 زن) از جامعه پژوهشی حدود 120 نفری مراکز انگلیسی شکوه ایران و جهاد دانشگاهی ارومیه انتخاب شدند. دو گروه (مرد و زن) بر اساس تجربه تدریس خود به سه گروه مبتدی (n = 15) 1-4 سال سابقه تدریس، در حال پیشرفت (n = 13) با 5-9 سال و با تجربه (n = 12) با بیش از 10 سال تقسیم شدند. از شرکت کنندگان خواسته شد تا یک فعالیت نوشتاری انجام دهند و همچنین پرسشنامه خودکارآمدی نوشتاری معلمان را تکمیل کنند که نتایج آن بیشتر از طریق anova دو طرفه و نیز ضریب همبستگی  correlation  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها میانگین پایین‌تر از حد انتظار را برای نمره کنش نوشتاری معلمان مبتدی به عنوان ضعیف‌ترین  گروه و بدون تفاوت معنی‌دار بین خودکارآمدی نوشتاری شرکت‌ کنندگان مرد و زن را نشان داد. با این حال، تجربه تدریس به طور قابل توجهی بر خودکارآمدی نوشتاری شرکت کنندگان تاثیر می گذارد و تجزیه و تحلیل های همبستگی حاکی از روابط مثبت قابل توجهی بین کنش نوشتاری معلمان با تجربه و در حال توسعه و خودکارآمدی نوشتاری آنها را دارد.