a phenomenography of the constraints to dynamic assessment: data-driven insights from the iranian academic context (research paper)

Prompted by increased concerns regarding the shortcomings of traditional assessment, the current study used the unorthodox qualitative method of phenomenography to disclose significant constraints to the implementation of dynamic assessment (da), which has robust theoretical, practical, and empirical foundations. to this aim, 19 university teachers were selected purposively from different language disciplines. a semi-structured interview was designed and participants’ perceptions regarding the constraints were investigated. the interviews were audio-taped, transcribed, and analyzed based on principles of relevance, frequency, position, and pregnancy and then coded systematically under relevant categories. to make findings more concrete, the most relevant excerpts from the participants accompanied each category. member checking strategy and respondents’ validation were employed to secure the results’ credibility and validity. findings revealed that constraints to implementations of da fall into three central categories technical constraints (scoring issues, validity issues, discriminating power of the test, fairness issues, consequential credibility, and concept load), practical constraints (demanding implementation, attitudinal issues, feasibility (practicality) issues, oral nature of feedback, and examiners’ literacy), and contextual constraints (conservative nature of iranian context, and resource constraints). the phenomenographic procedure used and findings have implications for language practitioners. this study had some limitations in sampling and enactment.

پدیدارشناسی موانع اصلی بر سر راه اجرای ارزشیابی پویا: دیدگاه هایی داده بنیاد از بافت دانشگاهی ایران

توانایی کاربست ابزارهای فن آوری مبتنی بر ارایه انواع مختلف بازخورد در آموزش زبان دوم نسبت به شیوه معمول بازخورد چهره به چهره مورد توجه در این حوزه قرار گرفته است. اما تاکنون پژوهشی که بررسی رابطه محتمل باز خورد تلفظ ( استرس ، اهنگ و ریتم ) را با کاربست نرم افزار همزمانی در دوره های آموزش زبان انگلیسی با هدف ویژه بررسی نماید، وجود ندارد. در راستای نیل به این شکاف پژوهشی ، پژوهشگران این مقاله با بکارگیری یک روش نیمه تجربی 60 نفر از فراگیران یکی از واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی در استان گلستان در رشته مشاوره تحصیلی را بر مبنای روش نمونه گیری در دسترس انتخاب نمودند. مشارکت کنندگان به دو گروه 30 نفره، گروه آرمایش ( دریافت بازخورد در حین استفاده از نرم افزار یا اپلیکیشن) وگروه کنترل (روش سنتی معمول بازخورد) تقسیم شدند. درواقع، درگروه کنترل مدرس خطاهای تلفظی زنجیری و زبر زنجیری فراگیران را تصحیح می کرد.در حالیکه در گروه آزمایش این خطاهای زنجیری و زبرزنجیری تلفظی با استفاده از اپلیکیشن طراحی شده شناسایی شده و سپس فراگیران با قابلیت تعریف شده در این اپلیکیشن با دریافت چندین بازخورد خود تصحیحی وارد مرحله بعدی می شدند تا درنهایت تلفظ صحیح را فرا گیرند. تحلیل چند متغیره بر روی داده های حاصله نشان داد که فراهم اوردن بازخورد برخط در حین استفاده از اپلیکیشن همزمانی در گروه ازمایش باعث توسعه و تقویت اهداف اموزش همچون استرس ، آهنگ و تلفظ بطور معناداری شده است در حالیکه درتقویت ریتم تفاوت معناداری در فراگیران زبان با هدف ویژه مشاهده نگردید. مطالعه حاضر دستاوردهایی در راستای بکارگیری چنین نرم افزارهای آموزشی با هدف تقویت سایر مهارت زبانی از جمله تلفظ برای متولیان امر اموزش زبان انگلیسی با هدف ویژه در محیطهای آکادمیک را دارد.