advocating for ‘all for one, one for all’ in english for specific purposes

As there are a multitude of cooperative learning methods, english-for-specific-purposes (esp) instructors often wonder how to differentiate between the variations of specific cooperative learning methods and translate group learning principles into classroom practices. this study compares the effects of two evidence-based cooperative learning methods – jigsaw learning and discussion-based learning (dbl) – on the achievement of psychology students in esp education. this research drew on a nonrandomized control group pretest-posttest design. the investigator selected three intact classes including 86 master's students in psychology and assigned them to jigsaw group (n = 28), dbl group (n = 31) and control (lecture-based) group (n = 27). each condition received instruction according to its instructional tenets. the results of a 7-week-long treatment showed that there was a statistically significant difference among the jigsaw, dbl and individualistic groups in terms of their overall esp performance in psychology, p < .5, ωp² = .17. the study concludes that jigsaw learning as a highly structured-learning practice is more effective than dbl, and individualistic teaching strategies in improving psychology students' understanding of psychological concepts in english. the implication of the study suggests that the interaction pattern based on positive interdependence and individual accountability in the jigsaw classroom works better for esp courses in psychology.

حمایت از همه برای یک ، یکی برای همه در انگلیسی برای اهداف خاص

از آنجایی که روش‌های یادگیری مشارکتی فراوانی وجود دارد، مدرسین انگلیسی برای اهداف خاص (ESP) اغلب شک دارند که چگونه بین انواع روش‌های یادگیری مشارکتی خاص تمایز قائل شوند و اصول یادگیری گروهی را به شیوه‌های مناسب اعمال کنند. این مطالعه تأثیر دو روش یادگیری مشارکتی مبتنی بر شواهد-یادگیری جیگسو و یادگیری مبتنی بر بحث- بر پیشرفت دانشجویان روانشناسی در درس زبان انگلیسی برای اهداف خاص را مقایسه می کند. این پژوهش بر اساس طرح پیش آزمون-پس آزمون گروه کنترل غیر تصادفی انجام شده است. محقق سه کلاس در دسترس را که شامل 86 دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی را انتخاب و آنها را به گروه جیگسو (28 نفر)، گروه یادگیری مبتنی بر بحث (31 نفر) و گروه کنترل (27 نفر) اختصاص داد؛ هر یک از آنها با توجه به اصول آموزشی خود آموزش دیدند. نتایج مداخله 7 هفته‌ای نشان می‌دهد که بین گروه‌های جیگسو، یادگیری مبتنی بر بحث و کنترل از نظر عملکرد کلی زبان انگلیسی برای اهداف خاص در روانشناسی تفاوت آماری معنی‌داری وجود دارد، p < .5, ωp² = .17.. نتایج نشان می دهد که یادگیری جیگسو به عنوان یک روش یادگیری ساختارمند در مقایسه با استراتژی های تدریس مبتنی بر بحث و آموزش فردی در بهبود درک مفاهیم روانشناسی به زبان انگلیسی برای دانشجویان روانشناسی بسیار موثرتر است. پیامد آموزشی مطالعه حاکی از آن است که الگوی تعامل بر اساس وابستگی متقابل مثبت و پاسخگویی فردی در کلاس جیگسو برای دوره های ESP در روانشناسی کارآمدی بهتری دارد.