The Effect of Assessment Technique on Efl Learners’ Writing Motivation and Self-Regulation

The inherent deficiencies of teachercentered assessment have led many researchers to investigate the challenges and possibilities of alternative assessment. from among the various forms of alternative assessment, self and peer assessment have not been adequately scrutinized in the iranian context. the present study examined the effect of three different assessment techniques, namely teacher, peer, and selfassessment, in writing tasks on a cohort of iranian english learners’ writing motivation and selfregulation. ninetyfive female intermediate efl learners were randomly assigned to three groups of self, peer, and teacherassessment. before the treatment, all the participants produced an argumentative essay while thinkingaloud and recording their voice, and completed the questionnaires. after the treatment, the participants once again completed the writing motivation and selfregulation questionnaires and wrote an argumentative essay, while thinking aloud and recording their voice. both qualitative and quantitative data were collected using questionnaires, interviews, and thinkaloud protocols. having analyzed the interviews qualitatively, and analyzed the writing motivation questionnaires results through a oneway ancova test, the researcher concluded that selfassessment had an advantage over the two other techniques in promoting writing motivation. similarly, the analysis of the coded thinkaloud protocols and a oneway ancova yielded support for the superiority of the alternative assessment particularly selfassessment in promoting the use of selfregulatory strategies. implications for writing classes are discussed.

تاثیر نوع سنجش برانگیزه و خود تنظیمی نگارش فراگیران زبان انگلیسی: مطالعه ای بااستفاده از روش ترکیبی

ناکارامدی سنجشهای معلم محور باعث گردیده تا پژوهشگران در سال های اخیر به تحقیق بر روی روش های سنجش جایگزین بپردازند. در این بین فنون خودسنجی و همگن سنجی در بافت آموزشی ایران کمتر مورد پژوهش قرار گرفته اند. مطالعه حاضر به بررسی تاثیر سه روش سنجش یعنی سنجش معلم, سنجش همگن, و خودسنجی بر انگیزه و خود تنظیمی نگارش در میان گروهی از فراگیران ایرانی زبان انگلیسی پرداخت. تعداد 95 زبان آموز دختر در سطح مهارت زبانی متوسط از یک موسسه خصوصی زبان دراین مطالعه شرکت کردند. از این میان, 32 نفر در گروه خودسنجی, 32 نفر در گروه سنجش همگن و 31 نفردر گروه سنجش معلم قرار گرفتند. با بهره گیری از روش های کمی و کیفی از طریق پرسشنامه, مصاحبه, و بیان تفکرات داده های لازم گردآوری شد. پس از تحلیل کمی مصاحبه ها و پرسشنامه انگیزه نگارش از طریق انکوا, می توان نتیجه گرفت که گروه خودسنجی نسبت به دو گروه دیگر در افزایش انگیزش نگارش برتری داشت. از سوی دیگر, تحلیل پروتوکل های بیان تفکر شدی نتایج انوا بر روی پرسشنامه خود تنظیمی حاکی از برتری روش خودسنجی در کاربرد راهبردهای خودتنظیمی بود. مفاهیم ضمنی این مطالعه و کاربرد نتایج در آموزش به تفصیل در مقاله ارائه شده است