The Impact of the Participatory Approach on Efl Learners’ Language Proficiency: Focus on Teachers’Perspective

The current study set out to investigate the impact of the participatory approach on the language proficiency of efl learners. moreover, the study aimed at probing into the effect of the participatory approach on learning grammar and vocabulary. additionally, the study sought to explore the attitudes of teachers in this regard. the initial participants of the study were 60 iranian efl learners from two intact classes. out of the original 60 students, 39 participants whose scores on the language proficiency test fell within ±1 standard deviation of the mean, attended all treatment sessions and completed all test booklets included in the final analyses. for fourteen sessions, regular teaching practice through the conventional bookbased method of conducting an english class ensued. in the experimental group; however, the participatory approach tasks and activities were adopted, in which various participatory approachbased techniques, activities, role play, problemsolving activities, group work and collaborative tasks in the classroom instruction were implemented. the results of statistical analyses indicated that there was no statistically significant difference between the performance of the participatory approach group and the conventional approach group on the language proficiency test. however, the results of further statistical analyses revealed that the participatory approach had a positive effect on the participants’ knowledge of vocabulary and grammar. results of the interview with the teachers revealed that they had positive attitudes towards implementing the participatory approach and they were willing to use at least some of the tasks and activities in their future courses. based on the findings of the present study, efl teachers are encouraged to use participatory activities in teaching english.

تاثیر روش مشارکتی بر مهارت خواندن از دیدگاه مدرسان زبان انگلیسی

در آموزش و یادگیری زبان دوم از طریق رویکرد مشارکتی، دانش آموزان در فرآیند یادگیری خود مشارکت و با دیگران همکاری می کنند. همچنین یادگیری مشارکتی باعث تقویت رشد وابستگی دانشجویی، مسئولیت، مهارت های بین فردی، و مهارت های شناختی و تفکر انتقادی میشود. با پذیرش یک دیدگاه اجتماعی فرهنگی، تحقیق حاضر  به بررسی تاثیر مشارکت زبان آموزان در یادگیری مشارکتی ، بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان ایرانی از نظر مهارت کلی زبان انگلیسی پرداخته است. در این راستا 60 زبان آموز ایرانی دو کلاس در این پروژه شرکت کردند که زبان آموزان  از دو کلاس به طور تصادفی انتخاب و به یک گروه کنترل و یک گروه آزمایشی تقسیم شدند. در چهارده جلسه، محقق در گروه کنترل، از روش معمول آموزش مبتنی بر کتاب درسی در کلاس انگلیسی استفاده کرد. اما، در گروه آزمایش، محقق فعالیت های مشارکتی را جهت آموزش کلاس درس اتخاذ کرد، که در آن روش های مختلف مشارکتی مبتنی بر رویکرد مشارکتی، از قبیل  فعالیت هایی نظیر نقش نمایش، فعالیت های حل مسئله، کار گروهی و دیگر فعالیتهای مشارکتی را بکار گرفت. نتایج مقایسه اثرات گروه مشارکتی آزمایشی و گروه کنترل نشان داد که اگرچه دانشجویان در هر دو گروه نمرات خود را پس از آزمون بهبود دادند، اما در واقع اختلاف آماری معنی داری بین عملکرد کلی گروه آزمایش و کنترل وجود نداشت. نتایج تجزیه و تحلیل های انجام شده بر روی مهارت های جداگانه در امتحان آیلتس نشان داد که گروه آزمایشی نمرات بالاتری نسبت به مهارت زبان در مقایسه با  گروه کنترل داشتند. همچنین گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل، نمرات بالاتری از واژگان و دستور زبان پس از آزمون ثانویه را به دست آوردند. در نتیجه این میانگین نمرات بالا نشان می دهد که رویکرد مشارکتی و فعالیت های مشارکتی دارای پتانسیلی برای کمک به زبان آموزان است که یادگیری  واژگان و دستور زبان انگلیسی را افزایش می دهد. علاوه بر این، آنها می توانند تعاملات بیشتری را در بین دانش آموزان در فعالیت های  درسی تشویق کنند و به این ترتیب به آنها کمک می کند تا مهارت های گفتاری خود را بهبود بخشند. همچنین  نتایج مصاحبه با دانشجویان و مدرسان نشان داد که هم دانش آموزان و هم مدرسان به اجرای رویکرد مشارکتی نگرش مثبت داشتند و مایل بودند حداقل از برخی از این  وظایف و فعالیت ها در دوره های آینده استفاده کنند.