the challenge of scenario-based teaching using drama scripts

It is widely believed that the major purpose of foreign language learning is to master the speaking skill of that language. learners even evaluate their foreign language learning on the basis of their achievement in speaking proficiency. this study discusses different teaching methodologies aimed at the development of task-based language learning, drama and the manifestation of scenario-based teaching. the aim of this article is to manifest a teaching technique which highlights the role of teacher-learner and learner-learner actual interaction by using drama. research findings have shown that english literature is a rich source that can effectively be used in language teaching programs through plays. this technique is incredibly effective in learning, because learners become involved in the process of learning in a highly interactive environment. it gives learners the opportunity to produce and receive language by employing a variety of skills. it is argued that this technique is compatible with cognitivism, behaviorism, naturalism, and functionalism schools. the technique is suggested to be applied in efl classrooms from basic to intermediate.

چالش آموزش مبتنی بر سناریو با استفاده از نوشته های نمایشنامه

به طور وسیعی این باور وجود دارد که هدف اصلی یادگیری زبان خارجی، تسلّط یافتن بر مهارت گفتاری آن زبان است. فراگیران زبان خارجی، یادگیری خود را براساس میزان موفقیّت در مهارت صحبت کردن ارزیابی می‌نمایند. این پژوهش، روش های آموزشی متفاوتی را برای توسعه ی یادگیری زبان به شیوه تکلیف محور که برگرفته از نمایشنامه و بر اساس آموزش مبتنی بر سناریومی باشد را مورد نقد و بررسی قرار می دهد. هدف این پژوهش، تجلّی تکنیک تدریس است که نقش یادگیرنده و معلم و تعامل واقعی بین آنان را برجسته می نماید. یافته های تحقیق نشان داده است که ادبیات انگلیسی به عنوان یک منبع غنی به شکل موثری می تواند در برنامه های آموزش زبان از طریق نمایشنامه مورد استفاده قرار گیرد. از انجاییکه فرایند یادگیری در این تکنیک آمپوزشی از طریق قرار گرفتن زبان آموزان در یک محیط تعاملی مناسب می باشد این متد از اثر بخشی بالایی در آموزش برخوردار است.قابلیت فنون مذکور در توسعه و گسترش مهارت زبان اموزی از جمله مهارتهای گفتاری و مهارت شنیداری درخور توجه می باشد. بعلاوه این فنون منطبق بر شناخت روش ها، شناخت رفتار، طبیعت‌گرایی و مکتب کارکردگرایی می باشد . به کارگیری این فنون آموزشی در کلاس های زبان انگلیسی، ازسطح پایه تا متوسط، پیشنهاد و تأکید می گردد.