ارزیابی کیفی آب‌های سطحی و اولویت‌بندی عوامل موثر در آلودگی این آب‌ها با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی فازی topsis

زمینه و هدف: امروزه با رشد صنعت و افزایش جمعیت، منابع آبی با مشکل کمبود جدی مواجه شده است. این کمبود منابع آبی ایجاب می کند در مورد مدیریت در بخش صنعت و کشاورزی تمهیدات ویژه ای در نظر گرفته شود. از میان منابع مختلف آبی، آب های سطحی بیشتر در معرض آلودگی قرار می گیرند. مهم ترین آلوده کننده های این منابع، آلاینده های صنعتی، دترجنت ها (گندزداها)، آفت کش ها، مواد رادیواکتیو، گرما و غلظت نمک های محلول هستند. مواد و روش ها: در این مقاله، ابتدا میزان اهمیت هر آلاینده با توجه به اثرات و نتایج آن موردبررسی قرار می گیرد و سپس ارزیابی کیفی آب های سطحی ازنقطه نظر آلاینده های ذکرشده موردمطالعه قرار می گیرد. به منظور ارزیابی میزان اهمیت نسبی این آلاینده ها، ابتدا با استفاده از نرم افزار topsis، اولویت بندی این عوامل به عنوان یکی از روش های تحلیل سلسله مراتبی انجام گرفته و سپس با استفاده از مدل سازی روش درخت تصمیم، با استفاده از نرم افزار weka، اهمیت هر عامل بررسی و در صورت عدم برآورده شدن میزان حداقل اهمیت، از درخت تصمیم حذف می شوند.یافته ها: نتایج بدست آمده از تحلیلی فازی topsis گویای این مهم است که از میان شش آلاینده های موردبررسی در این پژوهش، آب های سطحی و آب های زیرزمینی به ترتیب به میزان 74% و 26% در معرض ریسک آلودگی هستند. از سویی نتایج بدست آمده از درخت سلسله مراتبی در نرم افزار weka نشان داده است که عامل گرما، نمک های محلول و آلاینده های صنعتی به ترتیب دارای ضریب تاثیر یا خلوص 1338/0، 0523/0 و 2694/1 می باشند. نتیجه گیری: آب های سطحی به طور نسبی در مقایسه با آب های زیرزمینی بیشتر در معرض آلودگی قرار می گیرند. همچنین عامل گرما و غلظت نمک های محلول از کم ادراری عوامل و آلاینده های صنعتی از تاثیرگذارترین آلاینده ها در آلودگی آب های سطحی محسوب می شوند.