تعیین کارایی سیستم mbbr در کاهش cod فاضلاب شهری و مقایسه آن با سیستم لجن فعال متعارف

زمینه وهدف: مزیتهای سیستم رشد چسبیده نسبت به رشد معلق شامل راهبری راحتتر، راندمان بالا در مقابل شوک بار، افزایش غلظت آلاینده ها و تولید لجن کمتر میباشد. به دلایل فوق سیستمی که مزایای هر دو سیستم رشد معلق و چسبیده را داشته باشد تحت عنوان راکتور بیوفیلمی با بستر متحرک (moving bed biofilm reactor)mbbr طراحی گردید که حاوی آکنه هایی متحرک درون راکتور هستند و بکارگیری آن روز بروز در جهان در حال گسترش است. هدف این تحقیق مقایسه بین سیستم لجنفعال متعارف وmbbr در کاهش(chemical oxygen demand) cod فاضلاب شهری است.مواد و روشها: پایلوت موردمطالعه در قسمت آشغالگیر تصفیه خانه فاضلاب شهر رشت نصب گردید. دراین پروژه ابتدا پایلوت با استفاده ازدو راکتورفلزی موازی mbbrپرشده ازآکنه های لوله خرطومی محافظ سیم برق ( (hdpeبا درصد پر شدگی 45%به صورت غوطه ور و راکتور لجن فعال متعارف بعنوان شاهد، شروع بکار نمود. نمونه برداری جهت بررسی راندمان حذفcodاز انتهای هر راکتور در زمانهای ماند 5 ، 8 و 12 ساعت آغاز شد ودر هر مرحله میزانtss ،doو mlss نیزتعیین میگردید.مطالعه کاملا در شرایط محیطی ودر درجه حرارت بین 13 تا 27 درجه ساتنی گراد انجام شد.یافته ها: راندمان حذف codدرزمان ماند 5، 8، 12 ساعت به ترتیب %8.77/، %88 و %90 بدست آمد، توده بیولوژیکی در این زمان ماندها به ترتیب 6153، 9833 و 10533 میلی گرم در لیتر شد. srt( sludge retentiontime)به ترتیب 21 ,46 و 69روز بود.از آنجایی که راندمان سیستم در حذف cod در دو زمان ماند 8 و 12 ساعت نزدیک به هم میباشند، می توان با انتخاب کمترین زمان ماند، بیشترین ظرفیت هیدرولیکی سیستم را بکار گرفته و موجب صرفه جویی بیشتر در مصرف انرژی هواده ها و یا میکسر شد. لذا زمان ماند 8 ساعت به عنوان زمان ماند بهینه انتخاب گردید. در حالت بهینه سیستمmbbr دارای راندمان20 %بیشتر از لجن فعال متعارف شد. نتیجه گیری: در سیستمmbbr چون توده سلولی روی سطح مدیا باقی میماند احتیاجی به برگشت لجن نمیباشد که این امر موجب کاهش حجم حوض ته نشینی و نیز صرفه جویی در مصرف انرژی میگردد. بنابراین استفاده از سیستم mbbr دارای راندمان حذف cod بیشتری نسبت به لجن فعال متعارف در تصفیه خانه فاضلاب شهرستان رشت میباشد.